Sunday, December 16, 2012

ျမန္မာျပည္မွာ ထုတ္လုပ္သည္


ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
ဖုန္ထူ၊ရြံေပါ၊ၾကြက္မ်ား
ျခင္ကိုက္ေနေသးေပမဲ့ ..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
မီးမလာလိုက္၊ပ်က္လိုက္
ျဖစ္ေနေသးေပမဲ့. ..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
ဖုန္းလိုင္းေတြက ၾကားလားလို႔ဆို
မၾကားရေသးေပမဲ့. .........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
အင္တာနက္လိုင္းေတြက
လိပ္ထက္ေနွးေကြး
မေကာင္းေသးေပမဲ့ ..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္္တယ္
ကုန္ေစ်းနႈန္းေတြသာ တက္
လစာေတြေလာက္ငွေအာင္
မတက္ေသးေပမဲ့ ..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
ဘတ္စ္ကားေတြၾကပ္
ကိုယ္ပိုင္ကားေတြ ျပည္႔နွက္
မဝယ္နိဳင္ေသးေပမဲ႔..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
ပညာေရးစနစ္ မတိုးတက္
ေနာက္က်လို႔က်န္ေန
အရင္တုန္းကလည္း
ေဖာက္ထြက္ကာ
ၾကိဳးစားခဲ႔ရတာမို႔

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
ဘယ္သူေတြ သမၼတ
ျဖစ္ေနေပမဲ့ ..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
ဘယ္သူေတြ ေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္ေနေပမဲ့. ...........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
ဘယ္သူေတြ ၾကီးပြား
ခ်မ္းသာေနေပမဲ့ ..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္
အရာခပ္သိမ္းအားလံုး
အဆင္မေျပေသးေပမဲ့..........

ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္......
အိမ္ကိုျပန္ခ်င္တယ္............
ကြ်န္ေတာ္႔ေမြးရပ္ေျမကို ျပန္ခ်င္တယ္........

ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့ဗ်ာ
ကြ်န္ေတာ္႔ကို ျမန္မာျပည္မွာ
ထုတ္လုပ္သည္ဆိုတဲ့
(Made in Myanmar)
အသားတံဆိပ္
ကြ်န္ေတာ့္ နွလံုးသားမွာ
ရိုက္နွိပ္ထားလို ့ပါ။

အေမ့သား
(၁၆-၁၂-၂၀၁၂)

Thursday, November 15, 2012

အျပစ္မျမင္ပါဖူး ခ်စ္ခ်င္တာပဲသိတယ္

မငိုပါနဲ ့ခ်စ္သူ
သူတို ့အတြက္
တို ့ရင္ခြင္တံံခါး
အျမဲဖြင့္ထားတာပဲ

ပန္းစိုက္တဲ ့ဥယ်ာဥ္မႉးလို
ပန္းေလးေတြပြင့္လန္းလာဖို ့
ေရေလာင္း ေပါင္းသင္
ျပဳစုယုယခဲ့တာပဲ
ပန္းမပြင့္တာက
ခ်စ္သူအျပစ္မွမဟုတ္ပဲ
တို ့ေတြရဲ့ ကံတရားပါ။

ဥက်င္းထဲက
ၾကက္မၾကီးလို
ဥကေလးေတြေပါက္ဖို ့
အေႏြးဓါတ္ရင္ခြင္ေပးခဲ့တာပဲ
ၾကက္ဥကေလးေတြ
အေကာင္မေပါက္တာက
ခ်စ္သူအျပစ္မွ မဟုတ္တာ
တို ့ေတြရ့ဲ ကံတရားပါ။

ခဲမွန္ဖူးတဲ ့စာသူငယ္လို
ေလးသံကိုေၾကာက္ေနတယ္
က်ီးလန္ ့စာ စားဆိုသလို
ေၾကာက္ရြံေနခဲ ့ရတာကလည္း
ခ်စ္သူအျပစ္မွ မဟုတ္တာ
တို ့ေတြရ့ဲကံတရားပါ။

ေလာကၾကီးထဲက
အရာအားလံုးမွာ
မတည္ျမဲျခင္းဆိုတာ
ရွိေနသမ်ွကာလပတ္လံုး
ခ်စ္သူရ့ဲနွလံုးသား
နုတ္ငံုေတာ္ဦး ဖူးပြင့္ရမယ္လို ့
ဘယ္သူသိနိုင္ ေျပာနိုင္မွာလဲ
ဒါဟာလည္းခ်စ္သူအျပစ္မဟုတ္ပါဖူး
တို ့ေတြရ့ဲ ကံတရားပါ။

အျမဲတမ္း တနဂၤေႏြ
မဟုတ္ခဲ ့ပါဖူး ခ်စ္သူ
ေမ်ွာ္လင့္သလိုမျဖစ္လို ့
စိတ္ကူးထားသလို ့မျဖစ္လို ့
တို ့ေတြရ့ဲ ရင္ခြင္တံခါး
ပိတ္မသြားပါဖူး
အျမဲထာဝရဖြင့္ထားတာကို
သူတို ့ေလးေတြ သိပါေစ
သူတို ့ေလးေတြ ၾကားပါေစ
သူတို ့ေလးေတြ ခံစားမိမွာပါ
မသိ မၾကား မခံစားမိၾကရင္လည္း
ခ်စ္သူ အျပစ္မဟုတ္ပါဖူး
တို ့ေတြရ့ဲ ကံတရားပါ

ကိုယ့္ေဘးမွာ ခ်စ္သူရွိမယ္
ခ်စ္သူေဘးမွာ ကိုယ္ရွိေနမယ္ဆို
ေလာကၾကီးကို ရင္ဆိုင္နိုင္ပါတယ္
အျပစ္မျမင္ပါဖူး ခ်စ္ခ်င္တာပဲသိပါတယ္
မငိုပါနဲ ့ခ်စ္သူ............

အေမ့သား
၁၅-၁၁-၂၀၁၂

Tuesday, October 16, 2012

ဘဝတိုက်ပွဲ


ဘဝဟာ တိုက်ပွဲဆိုရင်
တိုက်ပွဲပေါင်းများစွာ
ဆင်နွဲခဲ့တဲ့သူဟာ
ကျွန်တော်ပါ 

အမေ့ဝမ်းမှ 
စထွက်ကတဲ့က 
စခဲ့တဲ့တိုက်ပွဲ
ရှုံးပွဲလည်းရှိ

နိုင်ပွဲလည်းရှိခဲ့တယ်
ဒါဟာတိုက်ပွဲ ဆက်တိုက်ဆဲပါ

ပြုတ်ကျတဲ့အခါလည်းရှိ
အမြင့်ရောက်တဲ့အခါလည်းရှိ
လှဲကျတဲ့ အခါလည်းရှိ
နိမ့်ကျတဲ့ အခါလည်းရှိ
ဒါဟာတိုက်ပွဲ ဆက်တိုက်ဆဲပါ

ဝမ်းနည်းရတဲ့ အခါလည်းရှိ
ဝမ်းသာရတဲ့ အခါလည်းရှိ
ပူဆွေးရတဲ့ အခါလည်းရှိ
ပျော်မြူးရတဲ့ အခါလည်းရှိ
ဒါဟာတိုက်ပွဲ ဆက်တိုက်ဆဲပါ

အရှုံး အနိုင် အနိမ့် အမြင့်
ဝမ်းနည်း ဝမ်းသာ
ပူဆွေး ပျော်မြူး
အထူးထူးသော သုတရသ
ပြီးပြည့်စုံတဲ့ လူ့ဘဝဇာတ်ခုံထဲ
မင်းသားလည်း ကျွန်တော်
လူကြမ်းလည်း ကျွန်တော်
လူပြက်လည်း ကျွန်တော်

ငိုတဲ့အခါ ကျွန်တော်ငိုတယ်
ရီတဲ့အခါ ကျွန်တော်ရီတယ်
တခါတခါ ရင့်ကျက်လို့
အငိုမျက်လုံး အပြုံးမျက်နှာနဲ့
ပိုင်နိုင်စွာ သရုပ်ဆောင်လို့
ဘဝတိုက်ပွဲ ဆက်တိုက်ဆဲပါ

အရင်တုန်းကလည်း တိုက်ခဲ့တယ်
အခုလည်းတိုက်နေအုံးမယ်
နောင်လည်းတိုက်နေရအုံးမယ်
မသေမချင်းတော့ စစ်ခင်း
ဘဝဆိုတဲ့ တိုက်ပွဲတွင်း
ကျွန်တော် ဆက်တိုက်နေအုံးမှာပါ။


လေးစားစွာဖြင့်
အမေ့သား 
(၁၆-၁၀-၂၀၁၂)


Wednesday, October 03, 2012

၂၄/၇....၄/၁

ေန ့နဲ ့ည ဟာ
တလွည့္စီတာဝန္
ထမ္းေဆာင္ေနၾကတယ္၊
ဒါေပမဲ့ ငါကေတာ့
ေန ့ရဲ့သူငယ္ခ်င္း
ည ရဲ့မိတ္ေဆြ အျဖစ္
ေန ့နဲ ့ည ကို
၂၄/၇........ ၄/၁
အေဖာ္ျပဳေပးေနခဲ့တယ္။

အေမ့သား
၄-၁၀-၂၀၁၂

Monday, September 10, 2012

ခ်စ္သူသိေစဖို ့

ခ်စ္သူေမြးေန ့အမွတ္တရ(၀၁-၀၈-၂၀၁၂)


အေမ့ေမတၱာ အေမ့ေစတနာေတြ
ရင္မွာပိုက္ျပီး ေနခဲ ့တဲ ့အေမ့သား
အေမ့ကို မမွီေတာင္ အေမ့ေနာက္က
အျမဲတမ္းကပ္ပါလားတဲ ့သူတေယာက္
သူ ့အေၾကာင္းေလးေျပာခ်င္တယ္

(၃၀-၆-၁၉၉၉)
ခ်စ္သူစျဖစ္ကတဲ ့က
ေျပာသမ်ွနားေထာင္
ကိုယ့္ေဘးမွာ အရိပ္ပမာ
ထပ္ၾကပ္မခြာေနခဲ ့သူ
ကိုယ့္မ်က္နွာညိဳမွာစိုး တဲ ့သူ
ကိုယ့္ အသုံးလိုသမ်ွ
စုထားတဲ ့သူ ့မုန္ဖိုး
အကုန္ထုတ္ေပးတတ္တဲ ့သူ
သူ ့အနား ဆြဲျခင္းေလးဆြဲျပီး
ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္
လိုက္ေနရင္ပဲေက်နပ္ေနတဲ ့သူ
ေရျခားေျမျခားမွာ ေနေနရတဲ ့
ကိုယ့္အတြက္ သစၥာေစာင့္သိသူ
အလြမ္းေျပေစမဲ ့စာခႊ်န္လႊာ
တလတခါ အစဥ္မျပတ္ေရးပို ့သူ
အေမာေျပေစမဲ ့ သူ ့ရုပ္လႊာ
မၾကာခဏ ေပးပို ့သူ
ဖုန္းဆက္ခဲ ့ရင္ အျမဲတမ္း
ပင္ပန္းေနလားေမးတဲ ့သူ
မခြဲအတူနီးရဖို ့ ၾကိဳးစားပါလို ့
အားေပးသူ

အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း
မယားဝတၱရား ခါးမွာျမဲ
ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳတဲ ့သူ
ကြ်န္ေတာ္ေျပာသမွ် သဘာဝက်က်
ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ခဲ ့တဲ ့သူ
ေယာကၡမဆိုေသာ္ျငား
အေဖ ၊ အေမနဲ ့မျခား
တသားတည္းထားကိုင္းရွိဳင္းသူ
ေယာင္းမနဲ ့အတူ မညဴဆူ
ညီအစ္မလို ေပါင္းတတ္သူ
ကြ်န္ေတာ္အေပါင္းအသင္း မ်ားနဲ ့
အလိုက္အထိုက္ေနတတ္သူ
မနာလို၊ သဝန္တိုျခင္းကင္းရွင္းသူ
ကြ်န္ေတာ္ဘယ္သြားသြား
အနားမွာအတူ လိုက္ခ်င္သူ
သူေလးဟာ(၁-၀၈-၂၀၁၂)မွာ
(၃၃)နွစ္ျပည့္ခဲ ့ျပီ

ထိုိထုိသို ့ေသာ ကြ်န္ေတာ့ကိုခ်စ္ေသာသူ
ဤကဲ့သို ့ေသာ ခ်စ္ရသူရဲ့ေမြးေန ့ေလးဟာ
ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ားစြာနဲ ့
(ခ်စ္သူရဲ့ေမြးမိခင္ကြယ္လြန္ခ်ိန္ျဖစ္လို ့)
ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ ့ရလို ့ နွစ္သိမ့္အားေပးေနခဲ့ ရျခင္းေၾကာင့္
ေမြးေန ့တိုင္းေရးေပးခဲ ့တဲ ့စာလႊာေလးကို
ခ်စ္သူသိေစဖို ့ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္အျဖစ္
အမွတ္တရ ခုမွေပးရပါတယ္။

မဂၤလာေမြးေန ့ပါ ခ်စ္သူ
(၃၃)နွစ္မွသည္ ေနာက္နွစ္ေပါင္း
(၄၇)နွစ္ေတာင္ေအာင္ မင္းနဲ ့အတူ
ေသအတူရွင္မကြာ ေနခ်င္ပါတယ္
ကိုယ္တို ့ရ့ဲ သားသမီး
ေျမးျမစ္ေတြနဲ ့အတူ
နွစ္(၈၀)ေသာ လူသက္တမ္းထိ
ေအးအတူပူအမ်ွအတူေနရပါေစလို ့
ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ခ်စ္သူ
ေနာက္ေနာင္ဘဝဆိုတာ ရွိခဲ့ရင္လည္း
ဘဝဆက္တိုင္း မင္းနဲ ့အတူ
ေသအတူရွင္မကြာ ေအးအတူပူအမွ်
အတူေနခ်င္ပါတယ္
အတူေနပါရေစ ခ်စ္သူ


အေမ့သား

Thursday, September 06, 2012

ကျွန်းတည်တဲ့မြို့တော်


(၂၀၀၁)ခုနှစ် အလုပ်ကြမ်းသမားဘဝအမှတ်တရ 

ကျွန်ဇာတာပါလေသူမို့
ဒီကျွန်းမှာသောင်တင်
ရေပြည်တော်ပြန်ရန်
ရည်ကာမှန်းလည်း
ဝေးလှပါသလေး။

အခြေခိုင်နေနိုင်စေဖို့
စိတ်ကူးရယ်နဲ့ပုံဖော်
ဒီမှာလေ နေမှာက
ခဏရယ်လို့စိတ်ကူး
ပျော်မြူးလို့လာခဲ့သော်
ကျွန်တည်တဲ့ ကျွန်း
ကျွန်းတည်တဲ့မြို့တော်........

ရောက်စမှာ ရွင်ပျော်
အထင်တော်ရယ်ကြီး
တကယ့်အလုပ်ခွင် ဝင်ကာမှသိ
ကျွန်ပြုမိ ဒီမောင်.ကျွန်တော်
မရွင်သာ. ညစဉ်ငိုကာနေရ
သတိရပေါ့ ရွှေပြည်တော်၊

နေရသည့် အိမ်တော်ရာက
စွန်းလီလို့ အများကခေါ်
ကွန်တိန်နာ၊ သံပုံးထဲမှာပ
(၂)ထပ်ကုတင် (၆)လုံးရယ်နဲ့
(၁၂)ယောက်ကို ရှယ်နော်
ညအိပ်ရင် ပူကာအိုက်ပါလို့
ဂျပိုးကဆော်၊ ခြင်ကအော်နဲ့
အိပ်မရပါသနော်.........
ကျွန်တည်တဲ့ ကျွန်း
ကျွန်းတည်တဲ့မြို့တော်......

စားရသည့် မီနူးရယ်က
ပြောပြလျှင် သွားရည်ရယ်ယို
ကော်ဖီရည်ကျဲကျဲကိုတဲ့
ပေါင်မုန့်နဲ့အတူဆော်
ဆန်ထမင်းမာမာကိုလှ
ရေစမ်းပါလို့ဒီမောင်နော်
ထုပ်ပေးသည့် ဟင်းတော်
ရောသမကာ နယ်မွှေပြီးတော့
ကျုံးကာသာ. စားရပါပေါ့
နေ့လည်စာနော်၊
ညစာကို တန်းစီပါလို့
ကုလားပုံလေးပုံကာနော်
တခါလာဒီဟင်းပေမို့
မကြိုက်လည်း ဒီမောင်မအော်
ကိုယ့်မိုက်ပြစ်ကိုယ်ခံလို့
ငို ရပြန်သနော်........
ကျွန်တည်တဲ့ ကျွန်း
ကျွန်းတည်တဲ့မြို့တော်.......

မနက်ကို စောစောထပါလို့
အလုပ်သွားဖို့ပြင်ဆင်နော်
အိမ်တော်ရာ ရှေ့အပေါက်မှာ
လာစောင့်ကာမျှော်
လော်လီ(ခ)ကုန်တင်ကားရယ်နဲ့
ပြွတ်သိပ်လို့တင်ခေါ်
လမ်းတလျှောက်ငိုက်မြည်းကာ
လိုက်ပါရင်း မှေးစက်လို့ပျော်
ထိုအချိန် မိုးရွာရင်ဖြစ်
ဒီမောင်မှာစိုကာရွဲပေါ့
ဆိုး လှပါသနော်.....
ကျွန်တည်တဲ့ ကျွန်း
ကျွန်းတည်တဲ့မြို့တော်........

မနက်သွားလို့ ညကိုပြန်
တပတ်မှာ (၇)ရက်သာ
အလုပ်ရယ်ဆင်းတာမို့
နားဖို့ဖြင့် မမျှော်သာနော်
လကုန်ရင် ရပါပေါ့ လစာ
စီမံကာခွဲခြမ်းကြည့်တော့
ဘဏ်ထဲဝယ်ကျန်နေသည့်
အသပြာ (၅၀)ရယ်က
ဒီမောင်အတွက်တလစာနော်
မလောက်လည်းလေ
လောက်အောင်သုံးရမှာပေါ့
ရွှေပြည်တော်ပြန်နိုင်စေဖို့
ခြစ်ကုပ်လို့ခြွေတာသနော်
ကျွန်တည်တဲ့ ကျွန်း
ကျွန်းတည်တဲ့မြို့တော်........

နေ့များရယ် ကုန်ဆုံး
လ များစွာကြာခဲ့ပြီနော်
နှစ်ပေါက်လို့သက္ကရာဇ်ပြောင်း
ကျွန်ပိုင်ရှင်အဆင့်ဆင့်ပြောင်းလို့
ဒီမောင်မှာ.........
မချစ်သော်အောင့်ကာနမ်းရပေါ့
ရွှေပြည်တော်ပြန်နိုင်မဲ့အရေး
တွေးဆွေးလို့မျှော်.... မျှော်သာမျှော်
ကြာလေလေ ဝေးနေတော့
ဒီကျွန်းမှာ တသက်စံရရင်ဖြင့်
ဒီမောင်မပျော်...... ဒီမောင်မှာမပျော်
ဪ. အများအခေါ် စင်ကာပူဆိုတဲ့
ကျွန်တည်တဲ့ ကျွန်း
ကျွန်းတည်တဲ့မြို့တော်.......
လေးစားစွာဖြင့်
အမေ့သား
(၇-၁၁-၂၀၀၁)




Sunday, September 02, 2012

အေမ (အေတြးအျမင္စာစုမ်ား)


အေမကိုခ်စ္တဲ ့အေမ့သားအတြက္ ရန္ကုန္ျပန္လက္ေဆာင္ေလးတခုအမွတ္တရထာဝရအျဖစ္ဝယ္လာခဲ ့မိတယ္။

အေမ(အေတြးအျမင္စာစုမ်ား)ဆိုတဲ ့
စာအုပ္ေလးတအုပ္ကိုနွစ္သက္မက္မက္ေမာေမာနဲ ့ဝယ္ယူလာခဲ့တယ္။

အဖြင့္မွာကတဲက ့နွလံုးသားကို ရိုက္ခတ္ေစတဲ ့ဆရာၾကီးဒဂုန္တာရာရဲ ႔
မိခင္ရုပ္တုဆိုတဲ ့ကဗ်ာေလးကအေမ့သားအတြက္အေမ့ကိုပိုခ်စ္ပိုတန္ဖိုးထားေစဖို ့
တိုက္တြန္းေပးလိုက္တဲ ့အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ ့ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါ။
အေရးအဖြဲ ့ကေျပာင္ေျမာက္ျပီးလွပတဲ ့စကားလုံးအသံုးအနွဳန္းေတြက ရင္ကိုျငိေစခဲ့တယ္ဆိုရင္မမွားနိုင္ပါ။

ခံစားၾကည့္ဗ်ာ။

မိခင္ရုပ္တု

ကမၻာ့လူသား
ေပၚစကပင္၊ဖိုနွင့္မဟု
သဘာဝမ်ား၊ျခားနားတည္ရွိ
ပကတိသ႑ာန္၊ကြဲျပားဟန္ေၾကာင့္
ဖန္တီးမႈခ်င္းမတူၾက။

မိန္းမတို ့က
သားအိမ္ပိုင္သ၊ထူးျခားေပစြ
ယင္းသေဘာဝေၾကာင့္၊မိခင္က႑
သတၱဗီဇ၊ဇီဝကမၼ
ဘဝပန္းမ်ား ပြင့္ေစသူ။

ခ်စ္ၾကရာမွ၊ေမတၱာဝတ္မႈန္
ေမႊးထံုေလေၾကာ၊ေမ်ာပါလြင့္ပ်ံ
ဝတ္ဆံမ်ိဳးေစ့မွ၊ဖိုဓာတ္ မဓာတ္
ေရာစပ္ေတြ ့ဆံု၊စုံျမိဳင္ဂႏၶမာ
ေႏြခ်ိန္ခါဝယ္၊ေသြးအိမ္ေသြးစု
နုရာမွရင့္၊အဆင့္ဆင့္ထပ္
ကလာပ္စည္းမ်ား၊တိုးပြားျဖိဳးေဝ
ကုေ႒ကု႒ာ၊ျပည့္တင္းလာေသာ္
ေမတၱာပန္းပြင့္ရတနာမ်ား။

မိခင္သည္ကား
လူသားပံုတု၊ဖန္တီးျပဳေသာ
ပန္းပုဆရာ၊မည္ထိုက္စြာတည့္။

မိခင္သည္ကား
ေဆးသားေကာက္ေၾကာင္း၊ပံုရာေလာင္းသည္
ပန္းခ်ီဆရာ၊မည္ထိုက္စြာတည့္။

မိခင္သည္ကား
ခိုနားတည္ျငိမ္၊အိမ္ပုံစံျပဳ
ဗိသုကာဆရာ၊မည္ထိုက္စြာတည့္။

မိခင္သည္ကား
စိတ္ထားျမင့္ျမတ္၊သြန္သင္လတ္ေသာ
စိတ္ဓါတ္အင္ဂ်င္နီယာ၊မည္ထိုက္စြာတည့္။

မိခင္သည္ကား
အင္အားသန္စြမ္း၊က်န္းမာနိဳ ့ေကြ်း
သမားေဆးဆရာ၊မည္ထိုက္စြာတည့္။

ဤမွွ်ၾကီးမား၊တာဝန္မ်ားကို
မအားမလပ္၊ထမ္းေဆာင္အပ္ေသာ
ၾကီးျမတ္ဝိေသသ၊စိုးရအရွင္
ဤမိခင္အား၊ ငါလ်ွင္ေကာ္ေရာ္ပါ၏။

ဆရာၾကီးဒဂုန္တာရာအားရိုေသေလးစားရွိခိုးဂုဏ္ျပဳလ်က္.
ေလးစားစြာျဖင္႔
အေမ့ကိုခ်စ္ေသာအေမ့သား (၁-၀၉-၂၀၁၂)


Thursday, August 30, 2012

ထွေးပွေ့ကြိုချင်လွန်းလို့ပါ


အမေကချစ်တဲ့
အမေ့ရဲ့သားလည်း 
ငါဖြစ်ခဲ့ပြီ၊

မင်းကချစ်တဲ့ မင်းရဲ့သား 
ငါ့ရင်သွေးလည်း
ငါတောင်းတသည်။

အဖေကချစ်တဲ့
အဖေ့ရဲ့သမီးလည်း
မင်းဖြစ်ခဲ့ပြီ၊

ငါကချစ်တဲ့ ငါရဲ့သမီး 
မင်းရင်သွေးလည်း
ငါတောင်းတသည်။

ငါရဲ့ရင်သွေး
မင်းရင်သွေးမှ
ဖြစ်တည်လာမဲ့
ငါတို့ရဲ့သား
ငါတို့ရဲ့သမီးကို
ကမ်းလင့်ကြိုချင်ပြီ။

လှမ်းလာခဲ့ပါတော့
ငါတို့ရဲ့ ရင်ခွင်စီ 
ထွေးပွေ့ကြိုချင်လွန်းလို့ပါ။


အမေ့သား
(၃၀-၀၈-၂၀၁၂)

Saturday, August 18, 2012

ဘကုံးနဲ႔ စလို႔ ဝလုံးနဲ႔ ဆုံးတဲ႔ ဘဝ (၁)




အေမထုပ္ေပးလိုက္ေသာ အထုပ္ကို ေနာက္ေက်ာတြင္ထိုးျပီး အက်ၤီနဲ ့ကြယ္ကာ အေဖမသိေအာင္
ခပ္သုတ္သုတ္ေလးအိမ္မွ ကြ်န္ေတာ္ထြက္လာခဲ ့သည္။ အေမမွာေသာ စကားမ်ားကိုလည္း အဆက္မျပတ္ရြတ္လာခဲ့မိသည္၊ေမွာင္ရီစအခ်ိန္တြင္တဖက္လမ္းသို ့ခပ္သြက္သြက္သြားရင္း
ဘယ္သူမွမျမင္ေအာင္ေခါင္းကိုငုံ ့ျပီးေရွ့သို ့သာမဲျပီးေလ်ွာက္လာခဲ ့မိသည္။ ေနာက္ေက်ာမွာ ပါလာေသာအထုပ္ကေလးကိုလည္းခဏခဏစမ္းမိသည္။အေမေျပာေသာအိမ္သို ့ေရာက္ေလျပီ။
အေမမွာတာကိုလည္းမေမ့ေအာင္စိတ္ထဲရြတ္ေနဆဲ.......
အန္တီတုတ္ ! အေမကေျပာတယ္..(၁၅၀) ေတာ့ေပးပါတဲ ့၊မၾကာပါဖူးတဲ႔......
ေမ့မွာစိုးလို ့သာ ေျပာလိုက္ရျခင္းပင္ ဘာမွန္းမသိေသး
အန္တီတုတ္ အထုပ္ေျဖၾကည့္ေတာ့ အေမ ဟိုတေလာကမွ ဝယ္ထားေသာ ထမိန္အသစ္ကေလး အထပ္ဆင္ေတာင္ မတပ္ရေသး. ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ျပီ၊သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာေျပာေနေသာ ..သြားေပါင္တယ္... အေပါင္ခံတယ္ဆိုတာ! အခုကြ်န္ေတာ္အေပါင္ခံေသာအိမ္ကိုေရာက္ေနသည္၊ နင့္အေမကိုေျပာလိုက္ သူ ့မို ့လို ့ (၁၅၀) ေပးတာလို ့           ဟုတ္.... တလုံးသာေျပာျပီး အန္တီတုတ္ေပးလိုက္ေသာပိုက္ဆံ(၁၅၀)ကိုလက္ထဲက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ျပီးအိမ္သို ့တန္းေျပးလာခဲ ့သည္။
အေမ ေရာ့ (၁၅၀) .. အေမက ပိုက္ဆံကိုယူျပီး အေၾကြ (၅)က်ပ္ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေပးသည္။
သား မုန့္ဝယ္စားတဲ ့......
ေပ်ာ္သလိုလို ဝမ္းနည္းသလိုလိုနဲ ့ဒါေပမဲ ့ ကြ်န္ေတာ္ ဘဝတြင္ပထမဦးဆံုးအေပါင္ခံေသာအိမ္တြင္ ပစၥည္းေပါင္ဖူးခဲ ့ေလျပီ။

Friday, August 17, 2012

အေမကဲ႔သို႔ေသာ အေမဆုံးေသာေန႔


အေမကဲ႔သို႔ေသာ အေမဆုံးေသာေန႔

လာတုန္းကလည္း
တေယာက္တည္းေနာ္
လက္တြဲေခၚကာ ေဖာ္မပါ။

ထြက္သြားေတာ့လည္း
တေယာက္တည္းေနာ္
လက္တြဲေခၚကာ ေဖာ္မပါျမဲ။

အလာ နဲ ့ အျပန္
ဘယ္ကလာလို ့
ဘယ္ကို ျပန္မယ္
သူ ့ဌာေန သူေဖြရွာလို ့
ျပန္ေသာသူက ျပန္သြားေလျပီ
က်န္ခဲ ့သူက ပူေဆြးေနျပီ။

တခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ေတြလည္း
ကိုယ႔္ဌာေန ကိုယ႔္ရပ္
အေဖာ္မပါပဲ တေယာက္တည္း
ျပန္ရေပအုန္းမည္။

ကိ္ုယ္ ဘယ္ကလာလို ့
ဘယ္ကို ျပန္ရမည္
ကိုယ္မသိေတာ့
ကိ္ုယ္ျပဳခဲ့တဲ ့ကိုယ္ကံ
စီမံရာနာခံလို ့
ငါလည္း တေန ့ေသရအုံးမည္။
ငါလည္း တေန ့ေသရအုံးမည္။


အေမ့သား
အေမကဲ႔သို႔ အေမဆုံးေသာေန႔
၂၉-၇-၂၀၁၂(၈-၀၀)

Saturday, August 11, 2012

မငိုပါနဲ ့ ခ်စ္သူ



အေမ.
အေဖ့ကို
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ ့
ခြဲသြားတယ္

အေမ.
ဒို ့ေမာင္နွမေတြကို
ေမတၱာေတြေပးျပီး
ခြဲသြားတယ္

အေမ.
ေလာကၾကီးကို
အနိုင္နဲ ့ပိုင္းျပီး
ခြဲသြားတယ္

တခ်ိန္မွာ အေဖလည္း
ငါတို ့ကို ထားသြားမယ္

တခ်ိန္မွာ ငါတို ့လည္း
အေဖ့ကို ခြဲသြားမယ္

တခ်ိန္မွာ ငါလည္း
မင္းကို ခြဲသြားမယ္

တခ်ိန္မွာ မင္းလည္း
ငါ ့ကို ထားသြားမယ္

တခ်ိန္မွာ အားလံုးကို
ငါတို ့ခြဲသြားရမွာ

တခ်ိန္မွာ အားလံုးက
ငါတို ့ကို ခြဲသြားမွာ

ဘယ္သူက ဘယ္သူ ့ကို
နဳတ္ဆက္ ခြဲခြာလို ့

ဘယ္သူ ့ကို ဘယ္သူက
ထားရစ္ခဲ ့မယ္ဆိုတာ
ဘုရားရွင္ရွိရင္ေတာ့
သိနိုင္ပါတယ္

ဒါဟာ ေလာကသဘာဝပါ
ျဖစ္ပ်က္ျခင္း နိယာမပါ

ခုေတာ့
ငါတို ့ျပင္ဆင္ထားရမယ္
ငါတို ့စဥ္းစားထားရမယ္
ငါတို ့ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားမလဲ
ငါတို ့ ဘာေတြစဥ္းစားထားမလဲ
မင္းသိပါတယ္

မင္းမွာ ဗုဒၶ အဆံုးအမေတြရွိတယ္
မင္းမွာ အေဖရွိေသးတယ္
မင္းမွာ အစ္ကိုေတြရွိေသးတယ္
မင္းမွာ အစ္မရွိေသးတယ္
မင္းမွာ တူ တူမေတြရွိေသးတယ္
မင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြရွိေသးတယ္

မင္းမွာ မင္းနဲ ့ေသတူရွင္မကြာ
ေအးအတူပူအမ်ွေနေပးမဲ ့
အေမ့သား ဆိုတဲ ့ငါ ရွိပါေသးတယ္
အေဖ့သမီးရယ္

ခုေတာ့
မငိုပါနဲ ့ေတာ့ ခ်စ္သူ

အေမ့သား
၁၁/၈/၂၀၁၂

Tuesday, July 10, 2012

အေမေျပာေသာ ပန္းေမြ ့ရာ


အေမ့ရဲ့ တိုက္ပြဲေခၚသံ
လႊမ္းျခံဳရစ္သိုင္းမဲ ့
ဒီမီးဖိုေခ်ာင္ စစ္တလင္း
ခ်စ္ျခင္းနဲ ့အေမ ခ်က္လို ့
အေမ့ရ့ဲ ခင္ပြန္း
အေမ့ရ့ဲ သား
အေမ့ရ့ဲ သမီးတို ့
လ်ွာရင္းမ်က္ေစဖို ့
စားေကာင္းဖြယ္ရာ
အေမ စဥ္းစား လို ့
ေန ့စဥ္တိုက္ပြဲ
အေမ ဆင္ႏြဲခဲ ့တယ္

မနက္ ေန ့လည္
ညစာ ျပင္ဆင္
အေမ စီစဥ္လို ့
မိသားစုအတြက္
မေမာမပန္း
အေမ ခ်က္ရင္း
ဒီမီးဖိုေခ်ာင္ စစ္တလင္း
အေမ ခ်စ္ျခင္းနဲ ့
ဆက္တိုက္ခဲ့တယ္

အလုပ္ကအျပန္
အေမ့ရ့ဲ ခင္ပြန္း
အေမ့ရ့ဲ သား
အေမ့ရ့ဲ သမီးတို ့
ျမိန္ယွက္စြာစားေတာ့
အေမ့ပီတိ ဂြမ္းဆီထိရတယ္

အေမ့ ေမတၱာထမင္း
အေမ့ ေစတနာဟင္းက
ဒီမီးဖိုေခ်ာင္ စစ္တလင္းမွာ
အေမတိုက္ရင္း ရခဲ့တာ
အခုလည္း တိုက္ေနအုံးမွာ
ေနာင္လည္း တိုက္ေနအုံးမွာ
ဆိုတဲ ့ အေမက
အေမခ်စ္ေသာ
အေမ့ရ့ဲ ခင္ပြန္း
အေမ့ရ့ဲ သား
အေမ့ရ့ဲ သမီးတို ့အတြက္
ဒီမီးဖိုေခ်ာင္ စစ္တလင္းဟာ
အေမ ့အတြက္ေတာ့
ပန္းေမြ ့ရာပါတဲ ့


အေမ့သား

Wednesday, July 04, 2012

အေမ႔သားနဲ႔ ရာထူးတိုး၊လစာတိုးျပီး လစာနည္းသြားျခင္း

ျမန္မာေတြကိုမ်ားေစာက္ခ်ဥ္ထင္ေနတယ္ ေနာက္လင္နဲ ့ေမြးထားတာ တေကာင္မွမပါ
အေမရင္း အေဖရင္း ျမန္မာစစ္စစ္ကေမြးျပီး ေလာကဓံကို ကန္႔လန္ ့တိုက္လာခဲ ့တာ
မင္းတို ့စလုံးေတြလည္တယ္ဆိုတာ ဟိုးအရင္ အိမ္မွာေမြးထားတဲ ့ေခြးနက္မကို မမွီဖူး
ျပီးခဲ႔တဲ ့အပတ္က နွစ္ဝက္ ေဘာနက္မ်ား အသီးသီးရၾကသည္။ ရာထူးမ်ားလည္း
တန္းစီတိုးၾကသည္။ကုသုိလ္ကံဆိုးစြာ အေမ့သားလည္းထိုသူမ်ားထဲတြင္ပါေလသည္။
ေခၚေလျပီ  ့့့့့ ကိုေရႊဂ်ာ.....................
သူ ့အခန္းထဲ ေကာ္ဖီသြားေသာက္ရျပီ သူေျပာမဲ ့အေၾကာင္းအရာတခိ်ဳ ့ကိ
အေမ့သား ေမးခြန္းနဲ ့အေျဖ ၾကိဳရထားနွင့္တာ    ဂ်ာစုတ္မသိေပ..............
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကြန္ကရစ္ကိုက်ဳေလးနဲ ့ရွင္းေပါ့
မင္း ရာထူးတိုးျပီ အိမ္က်ယ္နီယာျဖစ္မည္၊ အဓိကေတာ့ က်ဳစီေပါ့ ဘာေပါ့ ညာေပါ့
လစာကေတာ့ (၃၀၀)တိုးေပးမယ္၊အိုဗာတိုင္ကတနာရီ(၁၂)က်ပ္ျဖစ္မယ္
မင္းဝမ္းမသာဖူးလားတဲ ့ ဘာတဲ ့ ညာတဲ ့ေျပာ.. အလုပ္ကေတာ့ ဒါေလးေတြပိုလုပ္ေပး
ဟိုဟာေလးေတြလည္း မင္းလုပ္ရမယ္၊က်န္တာေတြလည္းမင္းဟာပဲ ေျပာ ေျပာ
ပါးစပ္နဲ ့တျပည့္ေျပာ.  သူေမာေတာ့မွ   ကဲ ဟုတ္ပါျပီ ကိုေရႊဂ်ာ
မင္းျပီးရင္ ငါ ့အလွည့္...... မင္းေပးမဲ ့ရာထူး ငါမလိုခ်င္ လစာလည္း ငါမတိုးခ်င္
စားပြဲၾကီးမွာလည္းမထိုင္ခ်င္လို ့ဆိုေတာ့ အံ့ၾသၾကည့္နဲ ့ၾကည့္ မ်က္လုံးၾကီးျပဴးလာ

အခု ငါ့လစာက ဒီေလာက္ကြ  ငါ ့အိုဗာတိုင္က တစ္ဆခြဲ နွစ္ဆကြ
လကုန္ရင္ ငါရတာက (၆၀၀၀)ကြ (မယုံနဲ ့ေနာ္.  ေနာက္တာ..တကယ္)
ကဲ မင္းအခုေပးမွာ က ဒီေလာက္ကြ  အိုဗာတိုင္က ပုံေသဆိုေတာ့
လကုန္ရင္ ငါရေတာ့မွာ က (၅၀၀၀)တည္းကြ (မယုံနဲ ့လို ့ထပ္ေျပာမယ္ေနာ္)
ဒီၾကားထဲ ့အိမ္က်ယ္နီယာဆိုေတာ႔ စေန နင္းေဂြးလာရင္ မင္းတို ့ေစာက္ခြက္ေတြကမလွ
(အဲလိုခပ္ဆင္ဆင္ေပါ့)လို ့ေျပာျပ  အခုဟာက ငါကိုလစာတိုးေပးတာလား
လစာေလ်ွာ့ေပးဖို႔လားဆိုေတာ့ ေခြးအ ၾကီး  လွည္းက်ိဳးနင္းမိလို အီး အဲ အင့္ နဲ ့

မင္း ကို ဥပမာတခုေပးမယ္လို ့ ဆရာၾကီးစတိုင္ ဒူးေလးနန္ ့ျပီးမသိေသးရင္မွတ္ထားကြ ငါေျပာျပမယ္
စလုံးရ ဲ ့ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆန္ဆန္အေတြးေတြကိုတျခားေကာင္ေတြသြားေျပာ
ျမန္မာေတြစီသယ္မလာနဲ ့ ျပန္ေျပာျပလိုက္ရင္ ေသာကမ်က္ရည္ဘူးသီးလုံးေလာက္က်သြားမယ္
နည္းနည္းဖိန္ ့လိုက္တယ္.......ျပီးေတာ့မွ
စလုံးမွာ ပစၥည္းေရာင္းတဲ ့အခါ တခုဝယ္ရင္ တခုအလကားေပးတယ္ လူေတြတိုးဝယ္ၾကတယ္ အကုန္ျမန္တယ္ ေရာင္းရတယ္ ျပီးေတာ့ ပိုျမတ္တယ္ကြ တခုဝယ္တခုအလကား (၂၀) ေပးရတယ္
လူေတြကေပ်ာ္တယ္အလကားေနာက္တခုရလို ့ တကယ္တန္းအဲသည့္ ပစၥည္းက တျခားမွာဝယ္ရင္
တခုကို(၈)က်ပ္ပဲရွိတယ္နွစ္ခုဝယ္မွ (၁၆)က်ပ္ ကဲ (၄)က်ပ္ပါသြားျပီ မျမင္ဖူး မၾကည့္ဖူး
အလကားတခုရတယ္ဆိုတာကိုပဲ ေပ်ာ္ေနတယ္
အဲလိုလူထဲမွာငါ မပါဖူး ....... ရာထူးတိုးတိုင္းေပ်ာ္တဲ ့အထဲမွာငါ ဆိုတဲ႔ အေမ့သားမပါဖူးကြ
ရာထူးတိုးျပီး လစာနည္းသြားတာကိုမျမင္တဲ ့ ငတုံးေတြ(မင္းတို ့လို စလုံးေတြ)ကေတာ့
ေပ်ာ္ခ်င္ေပ်ာ္ေနမယ္ ငါေတာ့မေပ်ာ္ဖူး  အလကားမလိုခ်င္ဖူး တန္ရာတန္ေၾကးပဲလိုခ်င္တယ္
မင္းတို ့အျမင္မွာ ရာထူးတိုးေပးတယ္ေလ လစာလည္းတိုးေပးတယ္ေလ ဒါေတာင္မလိုခ်င္ဖူး
စိတ္မွေကာင္းေသးရဲ ့လားဆို တဲ ့အၾကည့္နဲ ့ေတာ့မၾကည့္နဲ ့ကိုယ့္လူ  မင္းလိုအဆင့္ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္သမားေခါင္းေတာင္မရဖူးလို ့ (ေျပာခ်င္တာေနာ္)
အေမ့သားလည္းေျပာျပီးေရာ  ငါ မင္းေလာက္စီစိေပါက္ေပါက္မတြက္မိဖူးတဲ ့ မင္းေျပာတာလည္း ဟုတ္တာပဲတဲ ့ (သိရဲ ့သားနဲ ့မသိျခင္ေထာင္ ေထာင္ထားျပီး) ငါ အိပ္အာ ကို ေျပာလိုက္မယ္ မင္လည္းစဥ္းစားပါအုံး ဘာအုံး ညာအုံး နဲ ့စပ္ျဖဲျဖဲ မ်က္နွာေပးနဲ ့ဟီးဟီးဟားဟားလုပ္ျပီး
ေနာက္တပတ္အေၾကာင္းျပန္ ညိွနွဳိင္းေပးမယ္ဆိုျပီး အခန္းထဲ က အတင္းတြန္းလြတ္လိုက္သည္။

အေမ့သားအတြက္ကေတာ့ ဘူးတလုံးေဆာင္ အိုေတာင္မဆင္းရဲ ဆိုတဲ ့ျမန္မာစကားပုံ ဖင္ခုထိုင္ျပီး
ဆက္လက္ျငင္းဆန္ ဖို ့အားေမြးရင္း စကားလုံး ေကာင္းေကာင္းမ်ားေရြးခ်ယ္ရင္း ထိုင္ေစာင့္ရင္း
ေနာက္တခါ ေကာ္ဖီေခၚအတိုက္ကိုေမ်ွာ္ ....... ေမ်ွာ္ .......

 ေလးစားစြာျဖင္႔
 အေမ့သား

Sunday, May 13, 2012

သံေယာဇဥ္...

ေဆးရုံ မ်က္နာက်က္မ်ားက မဲမဲေမွာင္ေမွာင္ သူေလး ခုေတာ့ ေဆးရုံတက္ေနရသည္။
သူေလးအသက္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ ့ ခုလို ျဖစ္လိမ့္မယ္လို ့လုံးဝမထင္ထားခဲ ့ေပ။
မေန ့က ေဆးရုံေရာက္ေတာ့ ခြဲစိတ္ခန္း ဝင္ေနသည္ဆို၍ျပန္လာခဲ့ရသည္။
ဒီေန႔ေတာ႔ေတြ႕ခြင္႔ရမည္ထင္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာျပည္ မျပန္ခင္အထိ သူေလး က်န္းမာေရးေကာင္းေနေသးသည္။ တခါတေလ
အသက္ရႈက်ပ္သည္ဟုသာေျပာသည္ နည္းနည္းနားလိုက္လွ်င္ျပန္လည္လန္းဆန္းကာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔အတူ သြားေလရာလိုက္ေနခဲ့သည္။ျမန္မာျပည္သို ့ကြ်န္ေတာ္အလည္ျပန္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမွာခဲ့သည္
က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဖို ့ မိုးေရထဲမထြက္ဖို ့ အတန္တန္မွာခဲ့ေပမဲ ့ ထီးမေဆာင္း အမိုးမပါ တေယာက္ထဲမိုး
ေရထဲေနေနတတ္သည္ဟု အေမေျပာေလသည္။ထီးေပး အမိုးေဆာင္းေပးေတာ့လည္းခဏသာ လစ္တာနဲ ့မိုးေရထဲတြင္ေပ်ာ္ေနတတ္သည္တဲ ့အေမလည္း ေျပာမနိုင္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္ျပန္အလာကိုသာ
ေစာင့္ေနခဲ့ရသည္။
ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာျပည္မွျပန္လာေတာ့သူေလးမ်က္ဝန္းမွာမ်က္ရည္ေတြရစ္ဝိုင္းလို ့သူေလးတကိုယ္လုံးလည္း
ေအးစက္ေနေလသည္။ကြ်န္ေတာ့ေထြးဖက္ထားေတာ့ ျငိမ္သက္စြာမ်က္လႊာေလးခ်လို ့ကြ်န္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲမွာ
 ေမွးစက္ေနသည္။

ေနာက္ေန ့မနက္သူနဲ ့အတူ အလုပ္သြားဖို ့သြားနိုးေတာ႔သူမထခ်င္၊သူပုံစံကေလးလံေနသည္ မ်က္ဝန္းမ်ားကအရင္လိုမေတာက္ပေတာ့ၾကိဳးစားျပီး နိဳးၾကည့္သည္။သူ ့အသံေလးက အားမရွိေတာ့ေသာလူမမာလို မ်က္ဝန္းမ်ားကမပြင့္နိုင္ေတာ့သူ ့ကိုေစာင္ျခံဳေပးခဲ့ျပီး ကြ်န္ေတာ္အလုပ္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။အလုပ္ကျပန္လာေတာ့ သူ ့မ်က္နွာေလးႏြမ္းလ်လ်နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကိုၾကိဳေနသည္၊သူ႕ကိုေခၚျပီးနွစ္ေယာက္အတူ ေဆးခန္းသို႕သြားေတာ႔ဆရာဝန္ကအား
နည္းေနသည္ဆိုျခင္းေၾကာင္႔ သူ႕အတြက္ အားေဆးဝယ္ကာျပန္ခဲ႔ၾကသည္။
လမ္းတေလွ်ာက္ နွစ္ေယာက္အတူသြားၾကေတာ႔ ေစာေစာက ႏြမ္းလ်မွဳမ်ားေျပေပ်ာက္သြားျပီထင္...
ျပန္လည္လန္းဆန္းလာေတာ႔ကိုယ္လည္းဝမ္းသာခဲ႔မိသည္။သူ႕ကိုနုတ္ဆက္ျပီးအိမ္ေပၚတက္လာကာ
ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားကာ သူ႕အေၾကာင္းေတြးေနမိသည္။

စေနေန႔ မနက္ ေစာေစာအိပ္ရာကထျပီး အလုပ္သြားဖို႕ သူ႕ကိုသြားနိဳးေတာ႔ အရင္ေန႔ကလို သူ႔ပုံစံက
မတက္ၾကြမလန္းဆန္းေတာ႔နိဳးတဝက္ မနိဳးတဝက္ နဲ႔ ဒါေပမဲ႔ မ်က္ဝန္းမ်ားကေတာ႔ ေတာက္ပေနတယ္
ၾကိဳးစားျပီးနိဳးၾကည္ေတာ႔ သူ နိဳးလာကာ အလုပ္ကိုလိုက္လာခဲ႔သည္။လိုက္တာလာခဲ႔ရေပမဲ႔ သူပုံစံက
ပုံမွန္မဟုတ္..လမ္းသြားရင္း ေခ်ာင္းေတြတအား ဆိုးလာသည္၊ အသက္ရွဳသံ ျပင္းလာသည္.......
တျဖည္းျဖည္းေခၚမရေတာ႔ သူ႕လမ္းတဝက္မွာတင္ လုံးဝသတိမရေတာ႔ လွဳပ္နိဳးၾကည္႔သည္
ေအာ္ေခၚသည္ ျပန္လည္မထူးေတာ႔ပဲ သူေလးဘာဆိုဘာမွမသိေတာ႔....ေဆးရုံကို ဖုန္းဆက္အေၾကာင္း
ၾကားေတာ႔ ေဆးရုံကားလႊတ္ေပးလိုက္မည္ဟုဆိုသည္။သူေလးအသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ ့ခုလို ျဖစ္လိမ့္မယ္လို ့
လုံးဝမထင္ထားခဲ ့ေပ။ေဆးရုံကားေရာက္လာေတာ႔ သူ သတိျပန္လည္လာကာ ေတာင္းပန္ေသာ အၾကည္႔ေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကို လက္ကေလးျပရင္းေဆးရုံကားျဖစ္ပါသြားေလသည္။

ေတြးေတာေနစဥ္ ဆရာဝန္လာေခၚလို႕ သူေလးနဲ႔ေတြ႔ရန္ ေဆးရုံအတြင္းကိုယ္ဝင္လာခဲဲသည္။
ကုတင္ေပၚတြင္ေနေနေသာ သူေလးကိုကြ်န္ေတာ္မျမင္ရက္ေပ။ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔သူေလးကိုမၾကည္႔ရက္လို႕
ဆရာဝန္စီအေျခအေနေမးဖို႔ထြက္လာခဲ႔မိသည္၊ဆရာဝန္က အီးစီဂ်ီ ၊ x-ray ရုိက္ထားသည္၊
ေသြးစစ္ထားသည္၊တကိုယ္လုံးစစ္ထားသည္တဲ႔။နွလုံးခုန္သံသိပ္မမွန္ဖူးတဲ႔။မိုးေရထဲေလ်ွာက္သြား
လို႔အဆုတ္ထဲေရဝင္ေနတယ္...နည္းနည္းေတာ႔အခ်ိန္ယူကုရမယ္....ဆရာဝန္ေျပာစကားမ်ား
ကြ်န္ေတာ္႔နားထဲမၾကားတခ်က္ၾကားတခ်က္ျဖစ္ေနသည္။ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ...ကြ်န္ေတာ္ဂရုမစိုက္ခဲ႔မိလို႔
သူေလး ေဝဒနာေတြခံစားေနရျပီ။မိုးေရထဲမွာပစ္ထားမိလို႔....ခုေတာ႔.....
ဆရာဝန္က သိပ္လည္းစိတ္မပူပါနဲ႔ ေကာင္းသြားမွာပါ...ေနာက္တခါေတာ႔ဂရုစိုက္ေပါ႔တ႔ဲ.....
အေျခအေနအားလုံးကို ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ႔မယ္ဆိုလို႔ ျပန္လာခဲ႔ရသည္။

အလုပ္သြားေတာ႔လည္းတေယာက္ထဲေငါင္ေတာင္ေတာင္....အလုပ္ကျပန္ေတာ႔လည္း စိတ္ကမၾကည္..အေတြးေတြက သူေလးဆီသာေရာက္ေနသည္၊ျမန္ျမန္ေနေကာင္းပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရတာလည္းေမာလွျပီ၊သူေလးနဲ႔အတူ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္အခ်ိန္မ်ားကို လြမ္းတမ္းတမိတာေတာ႔အမွန္ပင္... ဆရာဝန္ေခၚမဲ႔ဖုန္းကိုေမွ်ာ္လင္႔ေနမိသည္..ကိုယ္တိုင္ေခၚခ်င္ေပမဲ႔
မခ်င္႔မရဲ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနခဲ႔တာၾကာျပီ....ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲၾကသလို ဖုန္းျမည္သံၾကားေတာ႔
ဆရာဝန္ဆီကဖုန္း.....မနက္ျဖန္ ေဆးရုံကဆင္းလို႔ရျပီတဲ႔ ..ေနာက္မွာ သူေလးရဲ႕အသံစာစာေလးကို
ကြ်န္ေတာ္ၾကားေနရသည္..ေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းသာမွူမ်ား ရင္ထဲစီးဆင္းသြားသည္။

မနက္ျဖန္ဆို သူေလးနဲ႔ေတြ႔ရေတာ႔မည္၊ အလုပ္အတူတူသြား အတူတူျပန္န္ိဳင္ေတာ႔မည္။
ကြ်န္ေတာ္သြားရာေနာက္ ျမဴးတူးခုန္ေပါက္ျပီးလိုက္ေနေတာ႔မည္။ ဒီတခါေတာ႔ ငါ႔ရင္ခြင္ထဲက
ထြက္မသြားပါနဲ႔ေတာ႔....ေနာင္ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးမျဖစ္ေစရဖူးလို႕ ကတိေပးပါတယ္....
ကြ်န္ေတာ္လည္း အိပ္ေတာ႔မယ္....မနက္ျဖန္သူေလးကို သြားေခၚရအုံးမယ္....


ေလးစားစြာျဖင္႔
(အေမ႔သား)



Tuesday, May 08, 2012

အေမ့အတြက္

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေမြးေန ့ပါ အေမ

ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြား
ငယ္စဥ္ေတာင္ေၾကး
ကေလးဘဝကတည္းက
နို ့ခ်ိဳတိုက္ေကြ်း
လူလားေျမာက္ေအာင္
ျပဳစုခဲ့တဲ ့အေမ

အရြယ္ေရာက္ေတာ့လည္း
မညီးမညူ ဂရုစိုက္လို ့
အေမ့သား. ဒီေကာင္ၾကီး
ျဖစ္ခ်င္တာမွန္သမ်ွ
ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ ့အေမ

အိမ္ေထာင္ရက္သားက်တဲ ့
အေမ့သား ဒီေကာင္ၾကီးကို
လူၾကီးတေယာက္လိုမျမင္
ကေလးငယ္တေယာက္လို
ပူပန္စိုးရိမ္ အခ်စ္ပိုခဲ့တဲ ့ အေမ

တိုင္းတပါးေရေျမျခားမွာ
အေမ့သား ဒီေကာင္ၾကီး
အေနအစား မဆင္းရဲရေအာင္
ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ ့ ခြဲ
သားဆီကိုလာ သားလိုတာ
ျဖည့္ဆည္းလို ့မိခင္ေမတၱာ
ရင္မွာအျပည့္နဲ ့
ဂရုစိုက္ခဲတဲ့ အေမ

အေမ ဟာ သားတို ့
မိသားစုအတြက္ မရွိမျဖစ္ပါ
သား ဘဝအတြက္
အေမ က ပထမ
အေမ က ဒုတိယ
အေမ က တတိယပါ အေမ

သားတို ့ဇနီးေမာင္နွံ နဲ ့အတူ
ေအးအတူ ပူအမ်ွ အတူတကြ
စင္ကာပူမွာ လာေနေပးတဲ ့
အေမကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အေမ

(၆-၅-၂၀၁၂)မွာက်ေရာက္တဲ့
ေမြးေန ့မွသည္ ေနာင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
သားတို ့မိသားစု နဲ ့အတူ
ေသတပန္သက္တဆုံး ေနနိုင္ပါေစ
ေနသြားေပးပါလို ့ေတာင္းဆိုရင္း
အေမ့သား ဒီေကာင္ၾကီး
လက္အုပ္ခ်ီမိုးရွိခိုး
ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္ အေမ

(အေမ့သား)
(၆-၅-၂၀၁၂)

Sunday, April 29, 2012

ဖ်ာေပၚထိုင္ခ်င္သူမ်ား

ခင္မင္ရေသာသူငယ္ခ်င္းကမၻာ့ဖ်ာအတြက္....

ဘာ....ဖ်ာေပၚထိုင္ခ်င္တယ္
ဟုတ္လား.......
ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားျပီးေျပာ
ရုိးရုိးဖ်ာေတာင္မဟုတ္
ကမၻာ့ဖ်ာေပၚ ထုိင္ခ်င္တာတဲ့
လြန္သြားျပီကြာ......
ေအး ..မွတ္ထားလိုက္
ဖ်ာေပၚထိုင္ခ်င္ရင္ 
အရည္အခ်င္းရွိမွကြ
ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းလဲ....
.?
ေမးမွေမးရက္တယ္....
သူ ့ရဲ့ အေတြးအေခၚ
အေရးအသား၊ 

ခံစားနားလည္မႈေတြ၊
နူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ သူ ့ကဗ်ာ
နက္နဲလွတဲ့ သူ႕စာသား
အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ သူ ့ခံစားခ်က္ေတြကို 

လိုက္မွီနိုင္ေလာက္တဲ့
အေတြးအေခၚ.......
ခံစားမ်ွေဝနိုင္မႈ .....

အရည္အခ်င္း.......
မင္းမွာရွိလား.....?
ေအး....ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္
မင္း....ဖ်ာေပၚထိုင္လို ့မရဖူး
ေရွ့မွာေနဖို ့က မင္းအဆင့္နဲ ့
မရေသးဖူး........ၾကိဳးစားအုံး
ကုန္ကုန္ေျပာမယ္
ဖ်ာေဘးမွာေတာင္ မင္းေနလို ့မရဖူး
မင္းေနလို ့ရမွာက
ဖ်ာ ေနာက္မွာ.....ေနမလား
.?
စဥ္းစားေပါ့ကြာ........
ဘာလို ့ထိုင္လို ့မရတာလဲ
....?
သိခ်င္တယ္......ဟုတ္လား
ငါ ေျပာတဲ ့အရည္အခ်င္းလည္း
ရွိရဲ့သားနဲ ့........ဟုတ္လား

ေျပာျပမယ္.....ေျပာျပရမွာေပါ့
ဖ်ာေပၚမွာ....ကမၻာ့ဖ်ာေပၚမွာ
သူခ်စ္ရတဲ့ သူ ့သားထိုင္ေနလို ့ကြ
ေဘးမွာက သူခ်စ္ရတဲ့ သူ ့ဇနီး
ရွိေနလို ့ေဟ့..........

ရွင္းျပီလား......
ကဲလာ...ငါ ေနာက္ကတန္းစီ
တို႕ေတြ ဖ်ာစကိုဆြဲျပီး

ဖ်ာ........ေနာက္ကပဲ
လိုက္ၾကရေအာင္........
သူ ့ကဗ်ာေတြခံစားမယ္
သူ ့အေတြးေတြေဝမ်ွမယ္.....

အေမ့သား(၂၈-၄-၂၀၁၂)

Tuesday, April 10, 2012

ေလွာင္အိမ္


ေရႊတိဂုံဘုရားကိုမနက္ေစာေစာေရာက္၍ဘုရားဝတ္ျပဳဆုေတာင္းမႈမ်ားျပီးေျမာက္၍လွကားအတိုင္းေျခ
လ်င္ဆင္းလာခဲ့သည္။ မဟာဝိဇိရဘုရားဖက္သို႔ကူးမည့္တံတားအနီး လူငယ္ပိုင္းခ်ာတိတ္နွစ္ေယာက္ စာကေလးဌက္မ်ားထည့္ထားေသာေလွာင္အိမ္ေလးကိုယ္စီျဖင့္ကုသိုလ္ျပဳလြတ္ေပးမဲ႔ သူကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္သူတို႔ အနီးေရာက္ေတာ႔ အစ္ကို စာကေလးေတြ လႊတ္ပါအုံး ကုသိုလ္ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ေလွာင္အိမ္ထဲမွစာကေလးမ်ားသည္ ေတာင္းပန္ေနဟန္ သူတို႔ အားလြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါရန္ ေျပာဆိုေန သေယာင္ ထင္ျမင္ၾကားေယာင္မိသည္။
တစ္ေကာင္ဘယ္ေလာက္လဲကြ!  (၁၀၀) ပါ အစ္ကို…. ေအး……သက္ေစ့ဆိုေတာ့(၃၆)ေကာင္ ေပးကြာ………….လႊတ္မယ္။ မင္းမွာ(၃၆)ေကာင္ျပည့္လို႔လားဟု ကြ်န္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ႔ ရတယ္ အစ္ကို ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းစီက ခဏေခ်းလိုက္မယ္။ ေအာင္ေအာင္….. ငါ႔ကိုစာကေလး(၁၀)ေကာင္ ခဏေခ်း။ ညေနက်ရင္ျပန္ေပးမယ္။ ထို႔ေနာက္ကြ်န္ေတာ္လည္းစာေလးမ်ားကိုတစ္ေကာင္ျပီးတစ္ေကာင္လႊတ္ေပးေန
သည္။ နီးစပ္ရာသစ္ပင္ေပၚပ်ံတက္သြားေသာစာကေလးမ်ားၾကည့္ရင္း.. မင္းတို႔ ဘဝေလးေအးခ်မ္းလြတ္လပ္ သလို ငါ့ဘဝေလးလည္းေအးခ်မ္းလြတ္လပ္ပါေစလို ့ရင္ထဲမွာၾကိတ္ဆုေတာင္းမိေနသည္။စာကေလးဖိုးပိုက္ဆံ
ရွင္းေပးရင္းေစာေစာကခ်ာတိတ္ေျပာေသာ ညေနၾကရင္ျပန္ေပးမည္ဆိုေသာစကားကို သတိရမိကာ ကိုယ့္ညီ မင္းတို႔ စာကေလးေတြကို ဘယ္လို ဖမ္းလို႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းကို ညေနျပန္ေပးမယ္လို႔ မင္းေျပာတာလဲ?
ထိုသို ့ကြ်န္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ႔ အံ့ၾသေသာအမူအရာျဖင့္ ၾကည့္ျပီး ဖမ္းစရာမလိုဖူးအစ္ကို ညေနၾကရင္
သူတို ့ဘာသာသူတို ့ျပန္လာၾကတယ္။အနားေရာက္ေတာ့မွ ဖမ္းျပီးေလွာင္အိမ္ထဲထည့္လိုက္ရုံပဲ။ ကြ်န္ေတာ္အေတာ္ၾကီးကို အံ့ၾသသြားသည္။ ဘယ္လို ဘယ္လို ရွင္းစမ္းပါအုံး ကိုယ့္ညီ။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပရင္ အစ္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေပၚကို နားလည္ေပးနိုင္မွရမယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ဒီအလုပ္ကို မလုပ္ခ်င္ပါဖူး ဒါေပမဲ့ လြယ္လင့္တကူ ေငြရွာလို ့ရေနလို႔ သာလုပ္ေနရတာပါ။ အေရးထဲ ဆရာသမားက နိဒါန္းေတြနဲ႔ လုပ္ေနေတာ့ေအးပါ ငါ နားလည္ပါတယ္ကြာ ေျပာစမ္းပါ။
ဒီလို အစ္ကို .... အစ္ကို အခုလြတ္ေပးလိုက္တဲ ့စာကေလးေတြက ဒီဝန္းက်င္မွာေရာင္းေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔လို လူေတြရဲ႕ သားေကာင္ တနည္းအားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ့အလုပ္သမားေတြပဲအစ္ကို။ ေတြ႔လား..အစ္ကို။ ေလွာင္အိမ္ထဲက အစာခြက္နဲ႔ ေရခြက္၊ အဲ့ထဲမွာ မူးယစ္ေစတဲ ့ေဆးတမ်ိဳး ေဆးေျခာက္လို မ်ိဳးေပါ႔ ထည့္ထားတယ္ သူတို ့စားေသာက္ျပီးရင္မိွန္းေနၾကတယ္ ဘယ္မွ မပ်ံဖူး။ ေနစဥ္စားေသာက္ေနေတာ့ ေဆးစြဲတဲ႔ လူေတြလိုပဲ ျဖစ္ေနျပီ။ဘာမွသူတို႔မသိဖူး အေဝးကို ပ်ံသြားရမွန္းလည္းမသိအခ်ိန္တန္စားရဖို႔ ေလာက္နဲ႔ ေလွာင္အိမ္ဟာသူတို႔ဗိမၼာန္လို႔ မွတ္ထင္ေနၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အခုအစ္ကို လြတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူတို႔ေတြ အေဝးကို မပ်ံဖူး။ နီးရာသစ္ပင္ေတြမွာပဲနားေနၾကတယ္။ညေနအိပ္တန္းတက္ခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔
ေလွာင္အိမ္ေလးကိုင္ အသံေပးလိုက္တာနဲ႔ သူတို႔ေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႔အနီးကို ပ်ံဆင္းလာၾကတယ္။ အဲဒီအခါအသာေလးဖမ္းေလွာင္အိမ္ထဲျပန္ထည့္၊ အစာေကြ်းေတာ႔ သူတို႔ေပ်ာ္ေတာင္ေနေသးတယ္အစ္ကို
ျပန္ေျပာရမဲ႔စကားလုံးရွာမေတြ႕ေတာ႔လို႔ခ်ာတိတ္ကိုနူတ္ဆက္ျပီးမဟာဝိဇိရဘုရားဖက္ထြက္လာခဲ႔မိတယ္၊
ေၾသာ္…သူတို႔လည္း ဝမ္းေရးအတြက္အဆင္ေျပသလိုရွာေဖြစားေသာက္ေနၾကရတာပါလားလို႔ေတြးေတာ
ရင္းဘုရားကိုလက္ယာရစ္ပတ္ျပီးကားစီးကာအိမ္သို႔ျပန္လာခဲ႔သည္။အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္လုံး အေတြး
ထဲတြင္ စာကေလး၊ေလွာင္အိမ္၊စာကေလးေရာင္းေသာခ်ာတိတ္တို႔ကစိုးမိုးေနရာယူလာခဲ႔သည္။အိမ္ျပန္
ေရာက္ေတာ႔လည္းဘာမွမလုပ္နိုင္ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိသည္။ပ်ံသြားရေကာင္းမွန္းမသိ၊ေလွာင္အိမ္ကို
သူတို႔ရဲ႕အသိုက္လို႔ထင္မွတ္ယူဆေနသည္၊ညေနေစာင္းအသံေလးေပးလိုက္တာနဲ႔အနားကိုပ်ံလာကာ
အဖမ္းခံေနၾကသည္၊ဘယ္မွမသြားတတ္၊ရွာေဖြမစားေသာက္တတ္ၾကေတာ႔……လႊတ္ေပးလိုက္တဲ႔ခဏ
တာသူတို႔ေပ်ာ္ေနၾကသည္…..ေတြးရင္းနဲ႔ေခါင္းေတြပါကိုက္ခဲလာေတာ႔သည္၊ဘာလို႔တျခားကိုမပ်ံၾကတာ
လည္း၊ပ်ံသန္းသြားတဲ႔စာကေလးေကာမရွိဖူးလား။။။ေမးခြန္းေတြထပ္လာခဲ႔ေလျပီ။ထိုအခ်ိန္တြင္မထင္မွတ္ပဲ
အေတြးအာရုံတခုေပၚလာသည္….ဟာ….လို႔ေယာင္ရမ္းေအာ္မိသည္၊ျပီးေတာ႔ ဟားတိုက္ရယ္ေမာမိေလ
သည္။မေဟသီသည္ ဘုရားမွျပန္လာျပီးစိတ္မွေကာင္းေသးရဲ႕လားဆိုေသာသေဘာျဖင္႔လွမ္းၾကည္႔ကာ
ေမးေငါ႔ျပေလသည။ဘာမွမဟုတပ္ပါဖူးလို႔ေျပာရင္းကြ်န္ေတာ္႔အေတြးရဲ႕အေျဖကိုထင္းထင္းရွင္းရွင္းျမင္ေတြ႕
ခဲ႔မိသည္။ ထပ္တူက်ေနေသာ ဘဝနွစ္ခု…….
ခ်ာတိတ္ေျပာသြားေသာစကားမ်ားတြင္ သူက…အလုပ္ရွင္…စာကေလးမ်ားက သူ႕အလုပ္သမားမ်ား
အလုပ္လုပ္ရာေနရာက ေလွာင္အိမ္။ ေသခ်ာျပီ…ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ေနေလျပီ….
ကဲၾကည္႕ေနာ္……ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္….စာကေလးမ်ား……လက္ရွိအလုပ္ရွင္မ်ားသည္….ခ်ာတိတ္
ေလွာင္အိမ္သည္.ကြ်န္ေတာ္တို႔ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အိမ္ဟုထင္မွတ္ထားေသာ စင္ကာပူနိဳင္ငံမျဖစ္ေနေလဖူးလား။
ျမန္မာျပည္မွာေနစဥ္ကာလက ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ေလးမို႔ ဖြင္႔ခ်င္တဲ႔အခါဖြင္႔ မလုပ္ခ်င္ေသာေန႔ပိတ္ထားျပီး
လြတ္လပ္စြာေနနိဳင္ခဲ႔တယ္၊စင္ကာပူေရာက္လာသည္႔ေန႔မွစျပီးကိုယ္႔ကိုမပိုင္ ေလွာင္အိမ္ထဲကစာကေလး
မ်ားနဲ႔တူလာသည္၊မနက္အလုပ္သြား…ညေနအလုပ္ျပန္နဲ႔ ဘဝသည္အသားက်ကာေပ်ာ္ရႊင္လာျပီး စင္ကာပူ
က ဘဝတခုျဖစ္လာခဲ႔တယ္၊ဘယ္မွသြားဖို႔လည္းမစဥ္းစား၊ျပန္ဖို႔လည္းမေတြးေတာမိ၊လုပ္လိုက္္စားလိုက္
သုံးလိုက္စြဲလိုက္နဲ႔ဘဝကိုသာယာေနခဲ႔ၾကတယ္၊အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္႔ျပန္ၾကေတာ႔လည္း လြတ္လပ္ျပီးဆိုေသာစိတ္ခံစားမွဳကျပန္တုံးခဏသာေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ႔ျပီး ရက္နည္းနည္းၾကာလာသည္ႏွင္႔
ေလွာင္အိမ္ကိုသာ တမ္းတေနမိၾကသည္မဟုတ္ပါလား။အျပီးျပန္ျပီးလြတ္ေျမာက္ျပီဟုထင္ေသာသူမ်ား
လည္း ဘယ္ကစျပီးဘာလုပ္ရမည္မသိ…စုံစမ္းရင္းပါလာတာေလးေတြကုန္ျပီး စင္ကာပူျပန္ေရာက္လာၾက
ျပန္သည္။တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကေတာ႔ လက္ရွိထက္ေကာင္းေသာနိဳင္ငံသို႕ေျပာင္းေရႊ႕ျပီးေလွာင္အိမ္အသစ္
တခုမွာအလွေမြးစာကေလးအျဖစ္ရပ္တည္ေနၾကတယ္၊အျပီးလြတ္ေျမာက္သြားတဲ႔သူမ်ားလည္းရွိပါတယ္၊
ကြ်န္ေတာ္လည္း လြတ္လပ္ျပီကြဟု ေၾကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္ျပီး ျမန္မာျပည္ကိုျပန္သြားခဲ႔တယ္၊လြတ္လပ္ပါ
တယ္၊စားခ်င္တာစား….သြားခ်င္ရာသြား….လုပ္ခ်င္တာလုပ္…..ေနခ်င္သလိုေန….ေပ်ာ္လိုက္သည္႔ျဖစ္ျခင္း
(၂)ပတ္ေက်ာ္လာေတာ႔နည္းနည္းပ်င္းလာသည္…သြားစရာကသိပ္မရွိေတာ႔…..ပိုက္ပိုက္ကအင္အားနည္းလာျပီ၊ေနာက္ဆုံးေတာ႔ေလွာင္အိမ္ေလးကိုသတိရလာသည္။ျပန္ခ်င္လာသည္။ရုိက္မေခၚရပါပဲ ေလွာင္အိမ္
ထဲအတင္းျပန္ဝင္မိသည္၊အခုေတာ႔ေလွာင္အိမ္ေလးထဲျပန္ေရာက္ေနျပီ..ေလွာင္အိမ္ေလးထဲမွာ ျမဴးတူးခုန္
ေပါက္ေနျပီ…..ခုန္ေပါက္ေနရင္း ေနာင္တၾကိမ္လႊတ္ေပးမဲ႔သူ….လြတ္ရမဲ႔ရက္ကိုေမွ်ာ္ရင္း…….

ေၾသာ္…….လႊတ္အုံးမလားအစ္ကို….တစ္ေကာင္မွ (၁၀၀)ပါ

အေမ႔သား


Friday, March 02, 2012

သိပ္ခ်စ္တာ သူသိပါေစ

ဒီပို႔စ္ေလးက ခ်စ္ရတဲ႔ ဇနီးသည္အတြက္ လာမဲ႔ မတ္လ (၁၂)ရက္ေန႔မွာမဂၤလာနွစ္(၆)နွစ္ျပည္႔အမွတ္တရ အတြက္ရည္ရြယ္ေရးသားတယ္ဆိုေပမဲ႔  အားလုံးေသာ ခ်စ္သူမ်ား၊အိမ္ေထာင္သည္မ်ားအတြက္..သတိမမူ ဂူမျမင္ဆိုသလိုျဖစ္ေနမွာ စိုးေသာေၾကာင္႔တဦးရဲ႕အျပစ္ တဦးမေျပာၾကပဲ နားလည္မွဳေပးနိုင္ေစဖို႔လည္း 
ရည္ရြယ္ပါသည္။ခ်စ္သူေတြပဲျဖစ္ျဖစ္…..ဇနီးေမာင္ႏွံပဲျဖစ္ျဖစ္…တဦးအေပၚတဦးနားလည္မွဳေတြနဲ႔ 
ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြျဖစ္ေနပါေစ….အျပစ္ဆိုတာမျမင္ပဲ…ေဖးမနားလည္ေျဖရွင္းမယ္ဆို
ခ်စ္သူဘဝဟာ သာယာေအးခ်မ္းသလို…အိမ္ေထာင္သည္ဘဝဟာလည္း အျပစ္အနာအဆာမကင္းေပမဲ႔
ခ်စ္ျခင္းမ်ားနဲ႔ျပည္႔စုံတဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးေလးျဖစ္နိဳင္ပါတယ္…....

(အေမ႔သား)

အခ်စ္ကိုရွာေဖြေတြ႕မိခဲ႔သည္႕ေနာက္…..

အခ်ိန္ကာလက ၉၉၉ ဇြန္လ(၃၀)ရက္ေန ့မွာရင္ထဲကျမိဳသိပ္ထားခဲ့တဲ ့အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကိုေမာင္နွမ
လိုေနခဲ့တဲ့ အေျခအေနကေနခ်စ္သူဘဝေရာက္ေအာင္တြန္းပို ့ေပးခဲ့ေသာ ေစ်းေရာင္းတဲ့ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့သူ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနရာေလးကေတာ့ ေရႊသန္လ်င္္တဖက္ကမ္းကက်ိဳက္ေခါက္
ဘုရားမွာေပါ့။
တရပ္ကြက္ထဲအတူေန (၄)လမ္းသာျခားတဲ့ တို ႔နွစ္ေယာက္ခ်စ္မိခဲ့ၾကျပီ။ညီမေလးတေယာက္လို ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔ ကိုယ္ နဲ႔ အစ္ကိုတေယာက္လို အားကိုးခ်စ္ခဲ့တဲ့သူရယ္…တို႔နွစ္ေယာက္ရဲ့အခ်စ္လမ္းဟာသာယာေျဖာင့္
ျဖဴးခဲ့ပါတယ္။ နွစ္ဖက္မိသားစုသည္ကလည္းၾကိၾကိတက္မခ်မ္းသာၾကေပမဲ ့လူတန္းေစ့မ်ားျဖစ္လို ့ျပသနာ
မရွိပဲ ခ်စ္ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ကြ်န္ေတာ္လည္းေက်ာင္းျပီးလို စင္ကာပူထြက္အလုပ္လုပ္ခဲ့သလို
သူလည္းပဲ GTI မွ B-Tech…..BE……အဆင့္ဆင့္ျဖတ္လို ့ေက်ာင္းျပီးသြားတဲ့အထိ နွစ္ေပါင္း (၇)နွစ္
တိုင္တိုင္ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္။ နားလည္ခဲ့ၾကတယ္။ေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကတယ္။၂၀၀၆ ခုနွစ္ မတ္လ(၁၂)ရက္ေန ့
တနဂၤေႏြေန ့မွာနွစ္ေယာက္တဘဝကို ေလ်ွာက္လမ္းခဲ့ၾကတယ္။၂၀၀၆ ခုနစ္  ဂ်ဳလိုင္လမွာ တခ်ိန္ကခ်စ္သူ ကြ်န္ေတာ္ဇနီးေလး စင္ကာပူကို ေအးအတူပူအမ်ွ ေနဖို ့ေရာက္လာခဲ့တယ္။ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ဇနီးေမာင္နွံအျဖစ္
ေနနိုင္ေအာင္ နားလည္မႈေတြနဲ ့တည္ေဆာက္ခဲ ့ၾကရင္းအခ်ိန္ေတြဟာလည္း တေျဖးေျဖးကုန္လြန္ခဲ့တယ္။
အိမ္ေထာင္သက္(၃)နွစ္ေလာက္မွာ..ကေလးယူဖို႔စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႔ၾကတယ္။
တေန ့မွာ ကြ်န္ေတာ္ လိုခ်င္ေတာင္းတခဲ့တဲ ့အရာတခု သတင္းတခုကို သူ႔ ဆီက သိလိုက္ရတယ္။
သူ ့တြင္ ကိုယ္ဝန္ရွိေနျပီ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ေသြး ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕သား သူ ့မွာရွိေနျပီ.... အတိုင္းမသိေပ်ာ္မိတယ္။
သူနဲ ့အတူ ေဆးခန္းသြားျပေတာ့ အိုဂ်ီ ဒီေန ့မရွိလို ့ မျပခဲ့ရေပမဲ ့ သူငယ္ခ်င္းညီမေလးတေယာက္ေမြးခဲ့တဲ ့
ဆရာဝန္ၾကီးရွိတဲ ့ေဆးခန္းကို သြားျပခဲ့တယ္ နစ္ပ္မေလးက ထပ္စစ္ၾကည့္သည္၊ေသခ်ာပါသည္ ကြ်န္ေတာ္ ကေလးအေဖျဖစ္ေတာ့မည္။ဆရာဝန္ၾကီးနဲ ့ေတြ ့ အေျခအေနစမ္းသပ္စစ္ေဆးျပီး အေျခအေနထူးျခားလ်ွင္
ခ်က္ခ်င္းျပန္လာဖို ့မွာၾကားနာယူကာျပန္လာခဲ ့ၾကသည္။ ေျမးလိုခ်င္ေနေသာ အေဖ နဲ ့အေမသည္လည္း
အတိုင္းမသိေပ်ာ္ေနၾကသည္။ ေနာက္တရက္ (မခံစားနိုင္လို ့ ရက္စြဲမ်ားထည့္မေရးေတာ့ပါ)……
ကြ်န္ေတာ္အလုပ္သြားခဲ့ျပီး ေန႔လည္ခင္းတြင္အေမ႔စီမွ ဖုန္းဝင္လာခဲ့သည္။ ဇနီးသည္ ေသြးဆင္းေန၍
ေဆးခန္းျပန္သြားၾကမည္တဲ ့ ျပန္လာလို ့ရရင္ျပန္လာခဲ့ပါတဲ႔၊အေဖကိုလည္းေခၚထားသည္တဲ ့ကြ်န္ေတာ့္ ေခါင္းေတြ မူးေနာက္သြားသည္။ ကားကို ဂရုတစိုက္ေမာင္းျပီးေဆးခန္းကိုေရာက္လာေတာ့ ......
သြားျပီ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ျပီး ေသြးဆင္းျခင္းနဲ ့အတူ သားလားသမီးလားမသိရေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေသြးထြက္ခြာသြားခဲ့ျပီ။ ေအာ္ပေရးရွင္းလုပ္ျပီး ထြက္လာခဲ႔တဲ ့သူ .ကြ်န္ေတာ္ကို ျမင္ေတာ ့ ဝမ္းနည္းစြာငိုေနသည္။ ေဖးမရမည္..သူလည္းခံစားရေပမည္ ။ကာယကံရွင္ေလ ပိုခံစားရမွာေပါ့…..
တပတ္ေလာက္ထိကိုငိုေၾကြးေနေသာသူ႕ကို ေဖးမနားလည္ေအာင္ ေျပာဆိုရွင္းျပရင္းအခ်ိန္ကာလေတြ ျပီးဆုံးလို ့
သူလည္းေမ့ေပ်ာက္နိုင္ခဲ့သည္။ အခ်ိန္ကာလ (၆)လေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ျပန္လည္အသက္ဝင္လာခဲ့ျပီ။ ဒုတိယေျမာက္ကိုယ္ဝန္ရွိခဲ့ျပန္ေလျပီ။ ဒီတခါေတာ့ အရင္လို အျဖစ္မခံနိုင္ေတာ့ေပ။ တအိမ္လုံးဂရုစိုက္ၾကသည္။သူ ့တရုံးလုံးလည္းစိုးတထင့္ထင့္နဲ႔ျဖစ္ေနခဲ ့
ၾကသည္။ ကိုယ္ဝန္(၂)လေက်ာ္လာတဲ ့အခ်ိန္မွာ (ကန္ေတာ့ပါရဲ ့ဗ်ာ) ေသြးနည္းနည္းဆင္းလာေလသည္။
စိုးရိမ္ကဲရျပီ၊ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္တဲ႔…
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္တေန႔ရုံးသြားတက္ျပီးအျပန္တြင္…ေသြးဆင္းမွဳမ်ားလာေသာေၾကာင္႔ အိမ္ေရာက္ေရာက္ျခင္း အေမနဲ႔အေဖကိုေျပာခါ ေဆးရုံသို႔ေျပးရေလျပီ။ ေဆးရုံေရာက္ေတာ႔ အေရးေပၚခန္းသို႔ေခၚေဆာင္သြားၾက
သည္။အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ ဘာအေျဖမွတိတိက်က်မသိရေသးပဲ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေစာင္႔
ေမ်ွာ္ေနတုန္း ကြ်န္ေတာ္နာမည္ေခၚလို႔ သြားေတြ႔ေတာ႔..အိုဂ်ီစပါယ္ရွယ္လစ္မဟုတ္သည္႔အတြက္ တပ္အပ္  မေျပာနိုင္ေသးပါတဲ႔.မနက္ျဖန္ စပါယ္ရွယ္လစ္လာမွ ေသေသခ်ာခ်ာသိရေပေတာ႔မည္။အေဖနဲ႔အေမ႔ကို
ျပန္ေစျပီး ကြ်န္ေတာ္ ေဆးရုံမွာပဲေစာင္႔ေနခဲ႔သည္။အေတြးမ်ားစြာဗေလာင္ဆူေနသည္….မိုးရယ္
ျမန္ျမန္လင္းပါေတာ႔….
မနက္မိုးလင္းေတာ႔ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားေရာက္လာျပီးေသခ်ာစြာစစ္ေဆးျပီးကေလးမွာေသြးဆင္းရင္းပါ
သြားခဲ႔ေလျပီတဲ႔…ေခ်ာက္ထဲက်သြားတဲ႔လူတေယာက္လို…ရင္ထဲမွာေမာဟိုက္တုန္ရီေနတယ္.....
သားေလးလား သမီးေလးလား နဳတ္မဆက္ပဲ ထြက္သြားျပန္ျပီ……
သူသည္လည္းသိေလာက္ေပမည္။ ဘယ္လိုေျဖသိမ္႔ရမလဲ…ကိုယ္ကိုတိုင္ပင္ ေျခမခိုင္ယိုင္လဲေနခ်င္ျပီ
သူ ဆိုလ်ွင္ေတာ႔ ေျပာစရာပင္မရွိေတာ႔…ေအာ္ပေရးရွင္းျပီးလို႔ ေဆးရုံမွာ (၂)ရက္ေနျပီး
အိ္မ္သို႕ျပန္ေခၚလာခဲ႔သည္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ စကားမေျပာေတာ႕ ၾကိတ္ရွိဳက္ခါငိုေနေတာ႔သည္။ ဘာေကြ်းေကြ်းမစားေတာ႔..ဘယ္သူ ႔ကိုမွလည္းအေတြ႔မခံေတာ႔..သူ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း
နားလည္ေအာင္ရွင္းျပျပီး လူနာလာေမးသည္ကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္၊ အရမ္းခံစားေနရသျဖင္႔ မေတြ႕ခ်င္ျဖစ္ေနသည္ကို နားလည္ေပးၾကဖို႔ေျပာျပခဲ႔သည္။
သူ မသိေအာင္တိတ္တိတ္ေလး အိမ္သာထဲသြားငို သူ႔ေရွ႔ေရာက္ေတာ႔ အပူရုပ္ဟန္လုပ္ခါ ျပဳံးျပ
နွစ္သိမ္႔…..ဂေယာင္ေခ်ာက္ျခားေျပာေသာ သူ႔စကားမ်ားကို အလိုက္သင္႔လိုက္ေျပာရင္း…….
တသက္လုံး ကေလးမယူေတာ႔ဖူးတဲ႔….ဟုတ္တယ္..မယူေတာ႔ဖူး တို႔လင္မယားနွစ္ေယာက္ပဲ အတူေနေတာ႔မယ္လို႔ ေျပာေပး…ေတာ္ၾကာ ကေလးေတာ႔ယူမွေကာင္းမွာပါေလဆို..ေကာင္းတာေပါ႔ဟု ေထာက္ခံေပးရင္း သူ႔ေဘးမွာ အျမဲတမ္း အရိပ္လိုေနေပးခဲ႔တယ္….ကိုယ္႔ရင္ထဲက ငိုေၾကြးေနတာကို သူမသိေစဖို ႔ ဖုံးဖိရင္း ျဖတ္သန္းခဲ႔ၾကတယ္။ ေဆးရုံကိုတပတ္တခါသြားျပီး ေသြးစစ္..စမ္းသပ္မွဳ
ေတြလုပ္ေတာ႔ ေသြးထဲမွာ…(ေဆးတမ္းအေခၚေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္နာလို႔ မမွတ္ထားေတာ႔ပါ) မ်ားေနေသာေၾကာင္႔ျဖစ္တာလို႔ အေျဖထြက္လာခဲ႔တယ္။ဆရာ၀န္ၾကီးက အပတ္စဥ္ (၁) နွစ္တိတိ ေသြးလာစစ္ျပီး သူတို႔ကစိတ္ခ်ရျပီဆိုမွ ကေလးျပန္ယူရန္ သတိေပးခဲ႔သည္။လမ္းသြားလို႔ ကေလးေလးေတြ
ျမင္တာနဲ႔ သူ ႔မ်က္နွာေလးညိဳးငယ္ျပီး သူ ႔ကေလးသာ အသက္ရွင္ရင္ဆိုျပီးမ်က္ရည္ေ၀သီလို႔…
ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာလည္း အသည္းနွလုံးကို ဓါးနဲ႔ထိုးေနသလုိတဆစ္ဆစ္နာက်င္ ခံစားရပါတယ္ဆိုတာ
သူလည္းမသိသလို ကြ်န္ေတာ္လည္း အရိပ္အေယာင္စိုးစဥ္မွ်မျပခဲ႔ပါဖူး။ အခန္းနံရံမွာရွိေသာ ကေလးဓါတ္ပုံမ်ားကိုလည္း သူမျမင္ေအာင္သိမ္းဆည္းျပီး….ကံ..ကံရဲ႔ အက်ိဳးကိုနားလည္ေအာင္
ေဖးကူေျပာျပရင္း …ေဆးရုံပုံမွန္သြားရင္း အခ်ိန္ေတြလုံးပါးပါးလာခဲ႔ျပီး (၁)ႏွစ္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးအပတ္မွာ
ဆရာ၀န္မ က ကြ်န္ေတာ္ကိုေခၚေတြ႕ကာ..ကေလးယူမယ္ဆိုယူလို႔ရျပီတဲ႔….တိုင္ပင္ရေလျပီ….
သူသေဘာကိုေမးျမန္းရျပီ…အေဖနဲ႔ အေမကလည္းအားေပးနွစ္သိမ္႔ရင္း ကေလးထပ္ယူရန္ သေဘာတူခ႔ဲၾကသည္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မ်ားစြာနဲ႔ ဆရာ၀န္ ညြန္ၾကားသည္႔အတိုင္းေနထိုင္ခဲ႔ရင္း
တတိယေရာင္ျခည္သန္းခဲ႔ျပန္တယ္…..
ဒီတခါေတာ႔ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ အျဖစ္မခံန္ိဳင္ေတာ႔ေပ။
သိ.သိျခင္း ပိုလီေဆးခန္းေျပးျပီး ျပရေလသည္…ဆရာ၀န္မက ခုမွ တလသာသာရွိေသးသည္…
ေစာပါေသးတယ္တဲ႔…ကြ်န္ေတာ္လည္း ယခင္ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ေျပာျပေတာ႔မွ ဆရာ၀န္မက
ေဆးရုံကိုလြဲစာေရးေပးလိုက္ေလသည္။ေဆးရုံကိုသြားျပီး အရင္ကခ်က္အလက္မ်ားနဲ႔အတူေျပာျပ…
စစ္ေဆးေပးျပီး အေျခအေနအားလုံးေကာင္းသည္တဲ႔….၀မ္းသာလိုက္သည္႔ ျဖစ္ျခင္း…အတိုင္းမသိေပ်ာ္ရြင္
လို႔ လူေတြတိုင္းျပံဳးျပေနမိခ႔ဲတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကို အရူးလို႔မ်ားထင္ၾကမလားမသိ…ထင္ခ်င္သလိုထင္ၾကပါေစ.
ကြ်န္ေတာ္အတြက္ကေတာ႔ သန္းထီေပါက္သလိုပါပဲ…ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္၀န္လည္း (၂)လေက်ာ္လာခဲ႔ေလသည္။
အေျခအေနအားလုံးေကာင္းေနသည္။ေသြးဆင္းျခင္းမရွိ..ေအာ႔အန္ျခင္းမျဖစ္..ေနထိုင္ရတာလည္းေနသာ
သည္ဆိုသျဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မိသားစုသာမက…သူ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရန္ကုန္က သူ႔မိဘမ်ားလည္း
ေပ်ာ္ရြင္ေနၾကသည္။ကြ်န္ေတာ္အတြက္ေတာ႔ဆိုဖြယ္ရာမရွိေတာ႔… ဒုတိယေျမာက္ ရက္ခ်ိန္းေန႔သို႔
ေရာက္ခဲ႔ျပီ…ဒီေန႔တြင္…ေမြးရက္တြက္ေပးမည္….သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္..ေဆးရုံကို မနက္ေစာေစာထျပီး ေစာေစာေလးသြားခ႔ဲၾကတယ္…..အလွည္႔ေရာက္ေတာ႔ စစ္ေဆးသည္…စမ္းသပ္သည္……
တေအာင္႔ေလာက္ၾကာေတာ ဆရာ၀န္မေခၚလို႔သြားေတာ႔…ဆရာ၀န္မက ဒီမွာလာၾကည္႔တဲ႔
မင္းကေလး နဲ႔သူ႔မိခင္ အဆက္အသြယ္မရွိေတာ႔ဖူးတဲ႔…တနည္းအားျဖင္႔ကေလးအသက္မရွိေတာ႔ဖူးတဲ႔…
ကြ်န္ေတာ္႔ဘ၀ ေမွာင္အတိက်သြားခဲ႔ျပီ.ဆရာ၀န္မေျပာေနတာေတြကို ၾကားတခ်က္မၾကားတခ်က္….
ကုတင္လက္ရမ္းကိုအားျပဳလိုက္ရသည္။သူ ကေတာ႔ မ်က္လုံးေလး ေပကလက္..ေပကလက္နဲ႔
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ဆရာ၀န္မကို ၾကည္႔ေနသည္။ဘယ္လိုဖြင္႔ေျပာရမလဲ…ဖြင္႔ေျပာရက္မွာလဲ…….
သူ႔နားတိုးတိုးကပ္ကာ….ကိုယ္တို႔ရင္ေသြး အထဲမွာအသက္မရွိေတာ႔ဖူးလို႔ေျပာေတာ႔ ေခါင္းသာ တြင္တြင္ခါေနသည္။အသံထြက္မလာေတာ႔…ငယ္.သတိထားေလ…ဘာတတ္နိုင္မွာလည္းကြာ
သူ႔ကိုသာနွစ္သိမ္႔ေနေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အသံေတြလည္းငိုသံပါေနသည္….သို႔ေသာ္ သူ… မငိုေတာ႔ အံၾကိတ္ျပီး
ျငိမ္ေနေတာ႔သည္။ဆရာ၀န္မက သူ႔ကိုလာေဖ်ာင္းဖ်သည္…..ဆရာ၀န္မကိုခြင္႔ေတာင္းျပီး အိမ္သာဆီသို႔
ေျပးခဲ႔မိသည္၊ဘာကိုမွ ကြ်န္ေတာ္မသိေတာ႔ ရွဳိက္ၾကီးတငင္ငိုခ်လိုက္ေတာ႔သည္။စိတ္လြတ္လက္လြတ္
ငိုေနမိေတာ႔သည္။ ျပီးမွ သူ႔ကို သတိရလာခါ မ်က္ရည္မ်ားသုတ္ျပီး သူ႔ဆီျပန္ေျပးလာခဲ႔သည္။ထားခဲ႔ေသာ္
ေနရာတြင္မတုန္မလွဳပ္ ေက်ာက္ရုပ္ပမာျငိမ္ေနသည္၊ အေဖနဲ႔ အေမဆီဖုန္းဆက္အေၾကာင္းေျပာျပသည္၊
ကားဌားျပီးအိမ္ျပန္လာသည္တေလွ်ာက္လုံး စကားလုံး၀မေျပာေတာ႔ပါ။ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ပါသည္၊
မိခင္တေယာက္ရဲ ႔ေ၀ဒနာ….စဥ္းစားမိသည္…ဘယ္လိုနွစ္သိမ္႔ရမလည္း…ေျဖသိမ္႔ရမလဲ….
ေခါင္းေတြမူးေ၀လာေတာ႔သည္..အိမ္ကိုေရာက္တာနဲ႔ အိပ္ရာထဲတမ္း၀င္ကာ….ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္မ်က္
လုံးမ်ားနဲ႔ၾကည္႔ေနတဲ႔သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုေခ်ာ႔ရမလဲ….သူ႔ကိုၾကည္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ မခံစားနိုင္ေတာ႔
ခဏေလး သူ႔နားကခြာကာ ရင္ဖြင္႔ရာ (အိမ္သာ)ဆီသို႔သြားကာ….ငိုခဲ႔မိေတာ႔တယ္….ေယာက်ာၤးတန္မဲ႔
ငိုတယ္လို႔ေတာ႔မေျပာၾကပါနဲ႕ တတိယအၾကိမ္ေျမာက္ဆိုေတာ႔ တင္းခံနိဳင္တဲ႔ အင္အားမရွိေတာ႔လို႔ပါ။
သူ႕ေရွမွာေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မ်က္နွာမညိွးေအာင္ မငိုမိေအာင္ေနခဲ႔တယ္…အားေပးခဲ႔တယ္…သူ႕အေပၚ
စိတ္ညိဳျငင္မွဳ႕ တစက္ကေလးမွမျပခဲ႔ပါဖူး…အျပစ္ေျပာစရာလည္းဘာမွမရွိပါ….ဘယ္သူ႕ေၾကာင္႔ရယ္မွ
မဟုတ္ျဖစ္ပ်က္တတ္တဲ႔ေလာကဓံတရားပါ။ဒါေတြဟာသူ႕အေပၚကြ်န္ေတာ္ရဲ႕အခ်စ္ေတြ….နားလည္မွဳေတြ
ျမတ္နိဳးမွဳေတြ…စာနာသိတတ္မွဳေတြပါ၊သူလည္းသိနားလည္မွာပါ..ျဖစ္ျပီးခဲ႔သမွ်ေတြကို ေမ႔ေပ်ာက္နိဳင္ဖို႔
ၾကိဳးစားရင္း ကြ်န္ေတာ္နဲ႔သူ ဘဝခရီးလမ္းကိုရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔ၾကတယ္…ဒါေပမဲ႔ ခဲမွန္ဖူးတဲ႔စာသူငယ္ဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေအးခ်မ္းစြာအစာမရွာန္ိဳင္သလို သူလည္းပဲ နာက်ည္းခံစားမွဳေတြနဲ႔အတူ ရွင္သန္ေနရသလို.
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ေတြ႕ရင္မ်က္နွာလြဲေနတတ္တာသတိထားခဲ႔မိတယ္။အခုေတာ႔ သူလည္းရင္႔က်က္
လာပါျပီ….ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕အတိတ္ပုံရိပ္ဆိုးေတြလည္း ေဝးလြင္႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါျပီ။ ေအးခ်မ္းစြာ
တူလက္တြဲလို႔ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးေနခဲ႔ျပီ။ကြ်န္ေတာ္....သူ႕ကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္...ကြ်န္ေတာ္.သူ႕ကိုခ်စ္ျမတ္နိဳးတန္းဖိုး
ထားတယ္ဆိုတာ...သူသိပါေစ။ သူ ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္ အခ်စ္မေလွ်ာ႔ပါဖူးလို႔ ...သိပ္ခ်စ္တာ သူသိပါေစလို႔ 
ေျပာခ်င္ပါတယ္.........သူ႔အထင္မွာေတာ႔ သူ႔အေပၚအခ်စ္ေလ်ာ႔သြားမယ္.....
ျဖစ္ျပီးခဲ႔သမွ်ေတြအေပၚခံစားမွဳမရွိဖူးလို႔ထင္ေကာင္းထင္ေနပါလိမ္႔မယ္......ကြ်န္ေတာ္ၾကိတ္ငိုခဲ႔ရတဲ႔ ရက္ေတြ ခံစားခဲ႔ရတဲ႔ရက္ေတြ မ်ားလွပါျပီ၊အလုပ္သြားတိုင္းျမင္ေတြ႔မိတဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔မိသားစုေတြေတြ႔တိုင္း သက္မခ်ခဲ႔ရတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အျဖစ္ကို သူ မသိခဲ႔ပါဖူး သိေအာင္လည္း မေျပာရက္ခဲ႔ဖူး။သူ႔ရင္ထဲကဒဏ္ရာကို ျပန္မစေပးခ်င္တာ ကြ်န္ေတာ္အခ်စ္နဲ႔နားလည္မွဳပါ။
ကြ်န္ေတယ္သူ႔အေပၚထားတဲ႔အခ်စ္ေတြ၊သံေယာဇဥ္ေတြ၊နားလည္မွဳေတြအေပၚ 
သူ သိပါေစလို႕ဆုေတာင္းရင္း.......
သိပ္ခ်စ္တာ သူသိပါေစလို႔.......


ခ်စ္ဇနီး….ငယ္

အခ်စ္ဆိုတာ နားလည္မွဳပါ
အျမဲတမ္း ခ်စ္တယ္…ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာစရာမလိုပဲ ႏွလုံးသားေလးနဲ႔ နားေထာင္ၾကည္႔ပါ
ငယ္…ၾကားရမွာပါ.ကိုယ္အသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လုံးကိုယ္႔ႏွလုံးခုန္ေနသမွ် ေနာက္ဆုံးထြက္သက္တိုင္ေအာင္
ငယ္ကိုမခြဲမခြာ ေအးအတူပူအမွ်ရာသက္ပန္လက္တြဲခ်စ္ျမတ္နိဳးသြားမွာပါ၊။ဘယ္လိုအေၾကာင္းနဲ႔မွ ေ၀းမသြားေစရဖူး…ငယ္႔ေရွ႔မွာ တံတိုင္းလို မားမားမတ္မတ္ရပ္ေနမဲ႔သူပါ။

တန္ဖိုးထားနားလည္မွဳနဲ႔ေလွ်ာက္မဲ႔လမ္း

အခ်စ္ ဆိုတာ …..ဘာလဲတဲ႔
သိလို႔ ေမးတာလား
သိခ်င္လို႔ ေမးတာလား…..
ေျပာျပမယ္……
တခ်ိဳ ႔ကေတာ႔ ခ်ိဳျမျမ ရွတတ
တခ်ိဳ ႔ကေတာ႔ ပူေလာင္
တခ်ိဳ ႔က ရယူပိုင္ဆိုင္
တခ်ိဳ ႔က စြန္႔လြတ္
တခ်ိဳ ႔က တန္ဖိုးထား
မကုန္ဆုံးတဲ႔  ဖြင္႔ဆိုခ်က္ေတြနဲ႔
ကိုယ္ထင္ရာ ရင္ဖြင္႔လို႔
အခ်စ္ ဆိုတဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရား
ရင္တြင္းဖြားခဲ႔တယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရား ရင္တြင္းဖြားလာမွ
အခ်စ္ ဆိုတာကို သုံးသပ္ဖို႔ ၾကိဳးစား
ခ်ိဳျမမွဳကိုရွာ ပူေလာင္တာကိုေရွာင္
ပိုင္ဆိုင္၊ စြန္႔လြတ္ျခင္းထက္
တန္ဖိုးထား ျမတ္နိဳးမွဳကို သိလာ
နားလည္ေဖးမမွဳက
ခ်စ္ျခင္း ေနာက္က တရား လို႔
သိလိုက္ခ်ိန္၀ယ္…..
မင္းရယ္…ကိုယ္ရယ္က
နားလည္မွဳ ကိုယ္စီနဲ႔
တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘ၀လမ္း
ေလွ်ာက္လွမ္းကာ ျပဳံးေပ်ာ္လို႔
ခုေတာ႔ မဂၤလာ(၆)နွစ္ျပည္႔ျပီ ...........ငယ္။

(၆)ႏွစ္ျပည္႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သား .သမီး ေျမး ျမစ္မ်ားနဲ႔ ဥမကြဲ သိုက္မပ်က္ေနရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း.....





အေမ႔သား
(၁၂-၃-၂၀၁၂)







Monday, February 13, 2012

အေမ႔သားရဲ ႔ ခ်စ္ရပါေသာသူ....


ကိုယ္႔ရဲ ႔ခ်စ္ရပါေသာ,မုန္းရပါေသာ
ကိုယ့္ဘဝအတြက္မရွိမျဖစ္ေသာသူ......

အေမ့ဝမ္းမွ စထြက္လာကတဲ့ကသူ ့အေၾကာင္း ကိုယ္ၾကားခဲ့ရတယ္၊သူသည္ေခ်ာလား? လွလား?
ကိုယ္မျမင္ဖူးပါပဲ စြဲလန္းခဲ့မိတယ္....ေနာက္ပိုင္း သူ ့ေၾကာင့္ အေဖနဲ႔အေမစကားမ်ားၾကတယ္....
ကိုယ္လည္း သူ ့ေၾကာင့္ အရိုက္ခံရတယ္၊ဒါေပမဲ့ မမုန္းပဲ ပိုခ်စ္လာခဲ့တယ္......
ကိုယ္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့၊သူ့ ့ကိုခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့တယ္။သူူ လက္ခံခဲ့တယ္………
ကိုယ္အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္၊ေနာက္ပိုင္း ပညာေရးပါထိခိုက္လာျပီးသူေခၚရာေနာက္လိုက္မိတယ္
ဒါေပမဲ့ ကိုယ္နဲ ့သူ အတူမေနပါ (ယုံေပးပါ)
ကိုယ္ေတြ ့ခ်င္ေသာအခ်ိန္တြင္သူမလာပဲ ကိုယ္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာအခါခဏတာလာ၍ျပန္သြားတတ္သည္။
သူသည္မ်က္နွာအလြန္မ်ားကာလူတကာရင္ခြင္တြင္းမူနြဲ ့ကာနိွပ္စက္တတ္သည္...
အဆင့္အတန္းလည္း ခြဲျခားဆက္ဆံတတ္တယ္၊ကိုယ္ေရွ့တြင္ပင္ သူသည္ အျခားတေယာက္နဲ ့တြဲျပီီး
ထိုလူ၏ဘဝကိုဖ်က္စီီးကာကိုယ့္ကိုသာဓကျပခဲ့သည္။ကိုယ့္ကိုလည္းသူေျပာသြားတယ္……
မင္းကို ဒီီလိုမျမင္ခ်င္ဖူးတဲ့ ကိုယ္ သူ့ ့ကိုအရမ္းေၾကာက္သြားျပီီ ……ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေနတုန္းပဲ....
တေန ့မွာ မေမ်ွာ္လင့္ပါပဲ သူထက္ပိုခ်စ္ရမဲ့သူကို ကိုယ္ေတြ႔ခဲ႔တယ္ ကိုယ္တို ့ ေက်ာင္းကေပါ့
ဒါနဲ ့ပဲ ကိုယ္ သူ့ ့ကိုေျပာျပလိုက္တယ္၊ကိုယ္မွာ သူ့ ့ထက္ပိုခ်စ္ရမဲ့သူရွိတယ္လို ့သူၾကည္ျဖ ူစြာပဲ
ခြင့္ျပ ုခဲ့တယ္…ျပီးေတာ့သူ ျပံဳးေနတယ္……..
ခ်စ္သူနဲ့အတူေပ်ာ္ရွြင္ခဲ့ရတယ္ဒါေပမဲ့သူ ့ေၾကာင့္ပဲေပ်ာ္တခါစကားမ်ားတလဲွ ့နဲ ့အခ်ိန္ေတြျဖတ္သန္းရင္......
သူဟာ ကိုယ့္အေပၚစိုးမိုးနိုင္သေလာက္ သူသည္ခ်စ္သူကိုေတာ့ သံေယာဇဥ္ရွိသည္…..
သူေၾကာင့္ပင္ ခ်စ္သူစကား ကိုယ္နားေထာင္ခဲ့တယ္ သူသည္ခ်စ္သူနဲ ့ကိုယ္မိသားစုအား
သင့္ျမတ္ေအာင္လုပ္ေပးသလို အထင္လြဲေအာင္လည္းဖန္တီးတတ္ျပန္တယ္။
တေန ့ေတာ့ သူကိုဆန္ ့က်င္၍ ခ်စ္သူနဲ ့ကိုယ္နွစ္ေယာက္တစ္ဘဝထူေထာင္ခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့
မဂၤလာပြဲကို သူလာခဲ့တယ္၊ခ်ယ္လွယ္ခဲ့တယ၊္ စီစဥ္ခဲ့တယ္ ခ်စ္သူနဲ ့ကိုယ္ ဘာမွမလြန္ဆန္နိုင္ပဲ
သူစီမံရာနာခံခဲ့ရတယ္၊ျပီီီီီီးေတာ့ သူ ျပဳံးျပျပီးျပန္သြားတယ္……
သူျပဳံးသြားတဲ့အျပဳံး…….
မင္း.. ကိုယ့္ကိုမလြန္ဆန္ႏုိင္ပါဖူးကြာဆိုတ့ဲအျပဳံး…. ကိုယ္တသက္မေမ့နိုင္ခဲ့ဖူး
ကိုယ္တို ့စီကို သူလာလိုက္ ျပန္သြားလိုက္၊ခ်ယ္လွယ္လိုက္နဲ ့ အခ်ိန္ေတြကုန္လာခဲ့တယ္
တေန ့ေတာ့ ကိုယ္တို ့နွစ္ဦး သူနဲ ့ေဝးရာ ထြက္ေျပးဖို ဆုးံျဖတ္ခဲ့တယ္
သူကိုေၾကာက္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ ခ်စ္ပါသည္... သို့ေသာ္ စိတ္နာသည္။

Singapore !!!!ဟုတ္ျပီ
ကိုယ္တို ့သူနဲ ့ေဝးရာ Singapore ကိုသြားဖို ့စီီစဥ္ခဲ့ၾကတယ္၊ရန္ကုန္ေလဆိပ္က စထြက္ေတာ့
သူ့ ့ကိုလြမ္းမိသလို…နုတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္.......အခ်စ္ဦးရယ္
Singapore ရဲ ့
Changi ေလဆိပ္.....
ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားလို ့ကိုယ္တို ့ဇနီးေမာင္နွံ ေလ်ွာက္ၾကည့္ေနတုန္း..သူ.............ဟုတ္ပါသည္ သူမွ သူ
ကိုယ္ ခ်စ္ရ ......ေၾကာက္ရ ကိုယ္တို ့အေပၚခ်ယ္လွယ္တတ္ေသာသူကတ္ျပားေလးကိုင္လို ့
ကိုယ္တို ့စီီ လွမ္းလာရင္း Welcome to Singapore တဲ့
ျပီီးေတာ့ သူက ကိုယ့္အခ်စ္ဦးရဲ ့အစ္မတဲ့…. တခါမွမေျပာခဲ႔ဖူးပါ။သူတြင္ အစ္မရွိသည္ဟု မၾကားခဲ႔ပါ။
သူနဲ ့က အေဖ….အေမ မတူေပမဲ႔ ေသြးခ်င္းတူတဲ႔ ညီအစ္မေတြပါတဲ႔
Singapore ေျမကိုေျခခ်ခဲ့မိျပီ…ဟုတ္ပါသည္.... အခ်စ္ဦးနဲ ့သူသည္
အေတာ္ကိုတူပါသည္ ခြဲျခားမရေအာင္တူ၏..ျပဳံးေသာအျပဳံးပင္ထပ္တူက်ခဲ့သည္။ တခုေတာ့ရွိသည္ အခ်စ္ဦးသည္
အေနအထိုင္ပက္စက္၍ ျဖစ္သလိုေနတတ္ေသာ္လည္း သူသည္တည္ျငိမ္၍ အဆင့္အတန္းရွိသည္။
ပို၍တူညီခဲ့သည္မွာ အရာရာတိုင္းသူစီမံရာ နာခံရသည့္အျဖစ္အခ်စ္ဦးကိုေၾကာက္၍ ေျပးခဲ့ေသာ
ကိုယ္တို ့ဘာမွမတတ္နိုင္ခဲ့ပါ အိမ္အသုံးအဆာင္မ်ားဝယ္ေသာအခါ၊ကိုယ္တို ့ဇနီးေမာင္နွံအတြက္ အဝတ္အစားဝယ္ေသာအခါ၊သူခ်ဳပ္ခ်ယ္ကာဟိုဟာမဝယ္နဲ ့ ဒီဟာမယူနဲ ့ဟုဝင္ေရာက္ေျပာဆိုျပန္သည္။
တအိမ္လုံး၏ ကိစြ မွန္သမ်ွ သူပါမွျပီးခဲ့သည္။သူသည္တခါတရံ ကိုယ္ ့ကိုဆူပူျပီးသူအေပၚ
မေလးစားဟုေျပာတတ္သည္။ကိုယ္ဇနီးအေပၚေတာ့သူေကာင္းပါသည္၊ဇနီးကလည္းသူ ့ကို ေလးစားရုိေသသည္။
ၾကာလာေတာ့လည္း သူ နဲ ့ကိုယ္တို ့ နားလည္မႈ ့ရခဲ ့ၾကသည္။ သူသည္ တခါတရံ စိတ္ဆိုးကာ
အိမ္မွထြက္သြားတတ္ျပီး စိတ္ေျပလ်ွင္ ျပန္လာတတ္၏။သူျပန္လာေသာအခါ ကိုယ္တို ့မွာ သူကို ေနာက္တခါ မထြက္သြားဖို ့ ေတာင္းပန္ကာ သူေက်နပ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ရသည္။
ခုေတာ့လည္း နားလည္မွဳရလို႔ ကိုယ္ရယ္၊သူရယ္၊ကိုယ့္ဇနီးရယ္ အတူတူေနရင္ဘဝကိုျဖတ္သန္းဖို ့ၾကိဳးစားေနတယ္။
တခါတေလေတာ့လည္း ျမန္မာျပည္က အခ်စ္ဦးကိုသတိရသည္. အခါသင့္ရင္ေတာ့
ျပန္လည္ကာေတြ ့ခ်င္ပါေသးသည္။


ေလးစားစြာျဖင္႔
(အေမ႔သား)